Pobreziaren zuloan zegoen A., zuloan dago, ez dauka handik irteteko aukerarik, baldin ez bazaio miraririk fortunatzen; eta, mirari batekin ere, lanak. Egoera estrukturala da A.rena, egiturari dagokiona: harrapatuta dago, ez da zulotik irtengo.
B. ez zegoen zuloan, zuloan dago, baina fortuna pixka batekin laster irtengo da bertatik. Egoera koiunturala da B.rena, aldi bateko zorte txarra sufritzen ari da, baina ez du uste harrapatuta dagoenik, zulotik ateratzeko esperantza du.
«Egiturazkoa bihur daiteke koiunturazkoa den pobrezia» zioskun herenegun Miguel Laparra soziologo nafarrak berripaper honetan. Esaldia ez da, tamalez, hitz-joko bat, ez da poesia kontzeptual batetik hartutako pasartea, arrisku erreal baten abisu larria baizik. A taldekoak baino B taldeko pobre gehiago dago gure gizartean, baina proportzioa iraul liteke: krisiak eragindako hainbat jenderen pobrezia koiunturala egiturazkoa bihur daiteke, bertan min eginda zuloan.
HITZ BESTE
Zuloan
Iruzkinak
Ez dago iruzkinik
Ordenatu