«Ingalaterrako prentsa profesionalean argitaratu zen iragarki baten bitartez, Griggs familia eta Maertens eta Funck doktoreak elkartu zireneko unea izan zen Martens oinetakoen une magikoa», idatzi zuen Martin Roachek, Martensen historiari buruzko liburua idatzi zuen egileak. Prentsa iragarki horri esker eman zuten hiri kulturaren adierazgarri ezagunenetako bat diren oinetakoek ortopedietatik kontsumo merkaturako jauzia. 1959. urtean argitaratu zen iragarki hori.
Klaus Maertens doktorea Wehrmacht Alemaniako nazien armadako medikua zen Bigarren Mundu Gerra amaitzen ari zenean. Garai horretan Alpeetan eskiatzen ari zela erori egin zen, eta orkatilean min hartu zuen. Armadako bere botak min hartutako oinean janzteko batere egokiak ez zirela jabetuta, osatzen zen bitartean bota horiek erosoago egitea bururatu zitzaion, larru malgua erabiliz eta zoluan aire ganbara bat sortuz. Gerra amaitu zenean ezaugarri horietan oinarrituta, oinetakoak egin eta saltzen hasi zen Maertens; baina ez zuen zorte askorik izan 1947an Herbert Funck bere ikaskide ohiarekin topo egin zuen arte. Bi medikuak elkartu, eta Luftwaffe aire armadak erabiltzen ez zuen kautxua hartuz oinetako etxea sortu zuten, Maertensen lanarekin jarraituz; etxekoandreen artean eta 40 urtetik gorakoen artean lortu zuten arrakasta handiena Alemanian. 1952an lantegia eraiki zuten Munichen, eta arrakastaren bidea jarraituz beste merkatu batzuetara jauzi egitea pentsatu zuten. 1959an euren iragarkia irakurri ondoren, Griggs familiak oinetakoak Erresuma Batuan egiteko baimena erosi zien, eta euren merkatuan saltzeko egokiagoa zelakoan Maertens izena Martens egin zuen.
Alemanian erosle gehienak emakumezkoak eta etxeko langileak baziren, Erresuma Batuan 1960ko apirilaren 1etik aurrera postari, polizia eta lantegietako langileen artean lortu zuten Martensek arrakasta, ohiko larruzko botak baino malguagoak eta merkeagoak zirelako. Griggs sendiak Ingalaterra erdian eraiki zuen bere lantegia, Wollastonen. 1460 lehen modelo horrek gerezi kolorea zuen, eta hari hori batekin zegoen josia.
Berehala bilakatu ziren Martensak langileriaren ikur, eta, ondorioz, 1960ko hamarkadan Ingalaterran gorantz zetorren bestelako mugimenduek ere hartu zuten beretzat. «Hazten denean talde kontrakulturalek aurrekoen ikurrak baztertzen dituzte normalean, baina Dr. Martens oinetakoek mod-ekin, skinhead-ekin, punkekin, grungekin eta ondorengoekin iraun dute», dio Roachek bere liburuan. Martensak biolentziarekin eta hooligan fenomenoarekin ere sarri lotu izan dira, eta garai batean Erresuma Batuko futbol estadioetan debekatu egin zituzten.
Pete Townshend The Who taldeko kide izan zen 1960ko hamarkadan Martensak janzten lehenengo pertsona ezagunenetako bat, eta 50 urteotan beste hainbatek hartu dute gero erabaki hori, gezurra badirudi ere horietako batzuek elkarrekin ezer ikustekorik izan dezaketenik: The Clash, The Cure, Madness eta Red Hot Chili Peppers taldeko kideek, dalai-lamak, Joan Paulo II.ak eta baita Stieg Larrson idazlearen Millenium trilogiako protagonista Lisbeth Salanderrek ere.
Beste leku askotara bezala Euskal Herrira skinhead mugimenduarekin eta ska musikarekin batera iritsi ziren Martensak; punk-ek gero egin zituzten bere. Modu horretan, kaskamotz mugimendua ekartzeaz gain, Martensak ere ekarri zituen Kortatuk; irudi hori erabiltzen zutenek ordura arte soldadutzako botak erabiltzen zituzten ez zegoelako ordura arte horrelakorik Euskal Herrian erosteko aukerarik eta Londrestik ekarri behar zirelako. Cicatrizeko kideek ere botatzarrak janzten zituzten, baita Baldin Bada taldekoek ere.
Beti izan dituzte aldekoak eta kontrakoak, baina azken urtean modazaleen artera itzuli dira Martensak berriro, eta horretan aritzen direnek diote gorantz datozela. Denetariko modeloak topatu daitezke gaur egun, bota klasikoak, zapata takoidunak eta sandaliak, besteak beste. Mugimendu begetarianoaren aldeko produktuak ere izan dituzte, larrua erabili gabe egindakoak. Erresuma Batuko produkzio ia guztia 2000. urtean eten zen, eta harrezkero Txinan eta Thailandian egiten dituzte Martens gehienak. Hain zuzen, Asiara joateari esker diraute oraindik ere merkatuan oinetako horiek. Orain, 50 urteurrena ospatzeko, lehen bota eta zapata modeloak merkaturatu dituzte berriro.
Ehun milioi pare. Sortu zirenetik joan diren 50 urteetan ehun milioi Martens pare saldu dira, eta gaur egun merkatura ateratzen den bilduma bakoitzeko 250 modelo ezberdin jartzen dira salgai. Hala ere, lehen modeloak oraindik ere salgai daude, sandalia modeloak eta berunezko punta duten modeloekin batera. Hastapenetako gerezi eta beltz koloreez gain, orain, gainera, denetariko diseinu eta koloretako Martensak eros daitezke.
