Kontsumo eroaren apoteosia

Iritsi dira egun magikoak. Magia: itzalitako poltsikotik dirua ateratzea. Zertako? Behar ez duguna gastatzeko, behar baino gehiago erosteko, zakarrontziak lehen kategoriako jenero freskoez betetzeko, balio ez duten prezioak ordaintzeko, ia-ia ilusiorik gabe hartuko ditugun elikagaiak ekartzeko, erosketa-egintzak irauten duen unetxo horretan bakarrik gozatzeko, gure neke eta segurtasunik ezaz irabazitako xoxak multinazionalei entregatzeko, kutsadura handitzeko, ez buru eta ez hanka ez duen kontsumo-lehian parte hartzeko...

Geroz eta argiago dago: ez gara inor aholkuak emateko. Halaz ere, zurrunbilo kriminal horri ihes egiteko ahaleginak egingo genituzke guk.

Nola?

Gauza soil-soilak gogoan edukita:

• Dendak zabalik egongo dira datorren astean, datorren hilean, hurrengoan… Ez dugu dena ekarriko orain, ez dugu hustuko gaur azalera handia.

• Ez dugu itsutu behar zelofanekin, apaingarriekin, argiekin: hori guztia prezioan sartuta dago eta ez dugu aprobetxatzeko modukoa.

• Irten gaitezen lehenbailehen saltokitik: bertan zenbat eta denbora gehiago eman, orduan eta patrika hutsago aterako dugu. Horrelako egonaldiak garesti izaten dira.

• Ezagutzen ez dugun jan-edanik edo sukaldean prestatzen ez dakigunik ez dugu erosiko orain: hobe ospakizunetan esperimentuak ez egitea.

• Eskaintza eta produktu ezagunak aprobetxatuko ditugu: legatza, txerrikia eta beste elikagai asko ederrak daude orain eta ez dute luxuzko suzedaneoen preziorik.

• Erosketak bazkaldu ondoren egiten baditugu, alferrikako gauza gutxiago sartuko dira karrotxoan.

• Barra bat turroi edo xokoleta, hiru euro; lau barra, hamar euro: horrelako eskaintzak aukeratuz gero zazpi euro galduko ditugu.

Eskerrik asko orain arteko 699 artikuluak irakurtzearren eta urte berri on denoi.