Arrazismo demokratikoa.

−Ez dut zertan onartu hegoamerikar batek nirekin konpartitzea gela. Zer demokrazia dugu hau? Arrazista naiz eta nik ere baditut neure eskubideak!

Hasiera kitzikagarria narrazio baterako. Inork badu asmorik jarraitzeko, ez kezkatu nire egile-eskubideez, eska biezaio baimenik pasadizo honetako andre protagonistari, zuri baino gehiago zurbil ikusten omen zen hari. Iru

Delitugilea

Aginteak definitu du delitugilea.

−Barkatu, formulazio abstraktuegia hain ageriko den horrentzat, aliziarregia gainera. Aginteak diseinatu du delitugilea, gauzatuko nuke nik.

−Ez dakit ba

Mendeku-kume itsua

Justiziak baditu asabak: mendeku Furiak.

Espainiar justiziak, euskal auzietan, benda ez, bandera du begietan.

Justiziaren benda, auzipetua ez ezagutzeko? Ez horixe. Auzipetuak ezagun ez dezan haren begietan mendekuaren sukarra.

Justizia, itsu ala ikusezina?

Otsoa, juje

Legeak ez ohi dira justuak; gehienez jota, injustiziari mugak jartzean datza sistema judizial baten eginkizuna. Zenbaitetan, ordea, epaile batzuen injustiziaren gosea berdintzea du xede sistemak. Horrelakoetan, homo homini lupus aforismo zaharra, Estatuaren sorrera justifikatu omen zuen oihaneko arau huraxe, lege egiten du Estatuak berak. Eta juje batek, homo batek, ad hominem ematen du epaia.