Jeloskor, askotan jipoitzen du Felixek bere nobio I
Month: abuztua 2013
Barkaezina.
Zer da benetan barkaezina? Barkaezintzat jotzen duzun iraina edo kaltea ala zer barkatu ikusten ez diozuna? Azken honengatik eskatu ohi da barkamena.
Auto-fikzioaren bizitasuna.
Oso frantsesa Alexis Jenniren eleberri hau, bistan dena izenburuan bertan, bai eta, irakurtzen murgilduz gero, frantziar balio unibertsalez, bereziki hizkuntzaz, adierazten dituen gogoetetan ere. Kritiko fina Frantziak beteriko paperaren aurrean, balio horiek zabaltzerakoan munduan zehar, Indotxinan, Aljerian, Estatu kolonialista gisa, eta gaur egun Hexagonoan bertan gero eta xenofoboago bihurtzen ari den gizartearen aurrean. Nobelak bere gorabeherak ditu, literarioak: pasarte distirant ugari eta, irakurle honentzat behintzat, halako sakonune mortuetan narras egiten duten bertze batzuk. Azken hauen despit, guztira, interesgarria, oso, 2011ko Goncourt saria lortu zuen Jenniren lehen eleberri hau.
Narratzaileak, egilearen alter ego garbienak, gogoeta meta-literario hau egiten du:
Gramatikari sufriarazi.
Sintaxiaren giharrak estiran, testuak alarau egin dezan.
Katu-kaskabiloaren jabea
Mundu-kulunkan
Haragi dasta ezina.
Filosofia larreetako behi sagaratuekin erlijiosoki sinesten baduzu, jai du zure pentsamendu elikadurak.
Atseden eskubide alferra.
Unibertsala da alferkeriarako eskubidea, murritzagoa desnekearena: berau, soilik beren gainera nekeak hartu dituztenena da. Baina sistemak alferkeriarena onartezintzat jotzen du, eta nekeak gaina hartu dietenak alfertzat.
Gabezia, hazkuntza-salda
Justizia soziala karitateari zaiona, berdintsu demokrazia neoliberalismoari. Justiziarik eza, ongarria karitatearentzat; eskubiderik eza, hazkuntza-salda neoliberalismoarentzat.
Kritika askea.
Kritika batere ez askatasunari! Nahibertze kritika, aldiz, hainbat jokamolde askeri.