Itsusikeriak
BIXENTE SERRANO IZKO
Ez zuen oso harrera abegitsua
izan Gimenoren izendapenak
Hezkuntza Kontseilari gisa. Ez behintzat
ezagun dutenen aldetik, hala
hezkuntza orientatzaile bezala nola
bere ohiko jarrerengatik euskarari dagokionez.
Susmo txarrak justifikaturik
ikusi dira berandu gabe haren lehen
neurrietako batzuekin.
Itsusia izan da, errate baterako,
Berdintasun sailak diseinaturiko Skolae
plangintzaren koordinatzailea, Pilar
Mayo alegia, kargugabetu izana beronek
inolako azalpenik jaso gabe. Hain
justu, gainera, Mayok UNESCOren
saria jaso behar zuenean bere programa
eredugarriarengatik mundu mailan.
Itsusia kontseilariak a posteriori emaniko
argumentu eskasa: alegia, hezkuntza
profileko arduradun bat ikusten
zuela egokiago funtzio horretarako.
Hezkuntza lana, eta are gehiago jatorri
eta kolore desberdinetako mutil eta
nesken berdintasun arloko hezkuntza,
arlo diziplinarteko bat izanen ez balitz
bezala.
Itsusia izan da ostera ere Tutera eta
Castejonen Helduentzako Hezkuntza
sailak aurretik eskainirik zituen euskara
ikastaroak bertan behera uzteko
saioa, inolako azalpenik gabe berriz
ere, ongi jakin arren matrikula kopurua
ezarririko gutxienezkoa aise gainditurik
zegoela. Atzera jo behar izan du gero
neurria, baina itsusia izan da emaniko
azalpena: badaudela, alegia, bertze bide
publiko batzuk euskara ikasteko, hala
nola Hizkuntz Eskolak eta Euskarabideak
eskaintzen dizkienak irakasleei
edo euskara titulua behar dutenei euren
lan profilei begira. Lan beharraz bertze
helburuekin euskara ikasi nahi dutenek
eskubiderik ez balute bezala administrazioari
ikasbideak eskatzeko.
Itsusia izan da, hirugarrenik, nepotismo
usaina darion bertze izendapen
bat, Kontseilariaren koinatarena bere
kabineteko laguntzaile gisa. Izendapen
libreko kargua da, hain konfiantzazkoa
itxura osoz non-eta bere familia barnean
bilatu behar izan ei baitu. Zuhur
agertu dira gobernua partekatu/sostengatzen
duten aliatuak, baina argi
utzi dute beraiek ez zuketela horrelakorik
egin.
Ezagun dute Gimenoren eite eta
izaera haren pean/aldamenean lan
egin duten profesionalek, ezagun dute
haren feeling eskasa lankidetza giroa
sortzeko. Takto onetik baino, autoritarismotik
hurbilago.
Chivitek bere gustura osatu du gobernua
eskua libre utzirik aliatuei ere
beren erara osatzeko bakoitzari dagozkion
departamentuak, eta horren
arabera jokatzen du berak bereetan.
Ohiko jokamoldea PSOErengan: programa
eta partida ekonomikoak hala
hola adostu bai, baina familiaburu
bakoitzak bere erara jokatzeko libre
gero. Koalizio gobernua bainoago, kutxatiletakoa:
kutxatila bakoitzean bere
xekeak, alderdikide ala ez, joka dezan.
Horrelaxe aurkeztu du halaber
Saiz Ekonomia eta Ogasun kontseilariak
gobernuaren egitura berria: gobernukideekin
ezer kontsultatu aurretik
egin du gobernu eraketa berria, neurriz
gain igo eginik kargu altuak, hots,
Zuzendaritza Nagusietako eta organismo
autonomoetako buruak, 40taraino
igo ere. Familiaburu gehiegi kontent
utzi behar, ote, PSN omen den alderdi
aniztun horretan, sentsibilitate askotariko
– eufemismo dotore-usteagorik
barneko familiaburu politiko desberdinen
anbizioak karamelizatzeko? – alderdi
omen den horretan.
Ez nauzue demagogiazale politikagintzaren
kostu ekonomikoen
kontura, beharrezkoak diren karguak
ongi kalkulatu eta duin ordaindu behar
direlakoan nago, baina bazka oparoa
ematen die gauzak horrela egiteak demagogiazaleei.
Eta demagogiazaleak,
egon, badaude, ezta?
Iruñean, 2019ko azaroak 2.
⁂ ⁂ ⁂
[Ezkerretik Berrituz bihilabetekarian, 62. zenbakian, argitaratua]
