Euskal Herriari lotuta dagoen produktua da gazta, baina horretan ez du berezitasun handirik. Munduan 2.000 gazta mota daude, eta urtero hogei milioi tona baino gehiago ekoizten dira. Gaztazale ospea frantziarrek duten arren, gazta gehien greziarrek jaten dute, eta AEBak dira ekoizle handienak.

Gazta aukera asko ugaritu da. Denda txikietan eta saltoki handietan, herritarrek hamaika eratako gaztak dituzte esku-eskura. Eta horrek bultzada eman dio kontsumoari. Gazta jateko modua ere aldatu egin da: lehen postrean jaten zena orain edozein garaitan jaten da. Baina badira aldatu ez diren ohiturak ere, batez ere betiko ardi gaztari lotutakoak. Adibidez, gazta erostera gaztandegira bertara joateko joerari eutsi egiten diote herritar askok.

Geroz eta artzain gutxiago dago, baina daudenek inoiz baino prestakuntza hobea eta pentsaera irekiagoa dute. Sektorearen etorkizuna bermatzeko giltzarriak «elkarlana sustatzea eta ekoizpena dibertsifikatzea» izango direla uste du Batis Otaegik, Gomiztegi artzain eskolako koordinatzaileak.

Euskal Herriko ardi gazta ekoizle gehienek hiru jatorri izendapenen arauei jarraituz egiten dute gazta, produktua errazago eta garestiago sal baitezakete. Ossau-Irati da handiena, eta Erronkari txikiena.

Landaguneak husten ari dira Euskal Herrian, eta gaztagintza da irtenbide bakanetakoa baserrietan geratzen direnentzat, baina hari fin batetik zintzilik dago sektorea.

Nekazaritzarako lurrak galtzen ari dira Euskal Herrian. Haien iraupena ziurtatzeko sortu zuten Lurzaindia egitasmoa, eta emaitzak ematen ari da.

Euskal Herriko Musika Bulegoak «ilusioz betetako aro berri bati» ekin dio. Egitura berria, bi urterako plan estrategikoa eta lehen baino baliabide gehiago ditu elkarteak.