"Egunotan Japonian gertatzen ari denak ongi azaltzen du ingurumenarekin eta lurrarekin dugun harremanaren isla: itsukeria eta zuhurtziarik eza". Horixe esanez hasi du Iñaki Petxarroman BERRIAko kazetariak bere azken lanaren aurkezpena. Lurra, zorua bailitzan (Txalaparta) liburua idatzi du, Euskal Herriko ingurumenari eta azpiegiturei buruzko saiakera.
"Ez dezagun ahaztu hondamendiak izateko arriskua dugula Euskal Herrian ere: Garoñan, Itoitzen, zentral kimikoak… Zer gertatuko da inoiz adituek iragarritako ezkerreko hegalaren mugimenduen ondorioz horma erortzen bada Itoitzen? Zer gertatzen ari da egunero Zabalgarbin errauts bihurtzen ditugun milaka tona hondakinekin? Nora doaz minbizia eragiten duten dioxina, furano eta gainerako metal astunak?". Horra Petxarromanen galderak.
Haren arabera, 30 urtean hirukoiztu egin da artifizializatutako lur kopurua Hego Euskal Herrian, hogei urtean bikoiztu egin da pertsona bakoitzak sortzen duen zabor kopurua... eta izadiak ez du ematen denerako. "Mundu osoko biztanleek guk bezainbeste kontsumitu eta kutsatuko balute, hiru Lur planeta beharko genituzke. Alegia, natur baliabideak agortzen ari gara, ez gureak bakarrik, baita besteenak ere".
Gutxiagorekin bizitzea posible dela dio, eta "onuragarria" ere badela. "Zoriontsuago egiteaz gain, ondorengoei guri utzi diguten moduko planeta bat uzteko aukera amango diegu. Ez diegu gutxiago zor. Beraz, denbora baldin badago, has gaitezen atzera".
