Sinesgarritasunak bere arauak ditu, eta idatziko banu egunero elefanteak hegan ikusten ditudala, edo total eginda nago edo errealitatearen bideak abandonatu eta fantasiaren eremuan sartu naiz. Hala da, behintzat, literaturan. Politikagintzan, antza, ez. Eguneroko errealitatean ikusten ari garenaren arabera, elefanteek hegan egitea bezalakoa da jeltzaleak eta sozialistak hemen elkarri mokoka ibiltzea, eta Madrilen, aldiz, elkarri musuka. Ikusten ari garenaren arabera, ezin da ulertu nola litekeen estatuko sozialisten eta popularren arteko eguneroko liskar zikina —kaka bera ere zikintzerainoko lehian ari dira— eta, aldiz, bi-biek nola egiten duten lapa-dantza ezin estuagoa hemengo gobernagarritasunari eusteko orduan.
Irakurle: periodikoa zabaldu eta zeuk ere elefanteak hegan ikusten badituzu, lasai, ez da txispatutazaudelako. Fantasia politikoaren gramatika bat idazten ari dira.
Hitz beste. Anjel Lertxundi
Elefanteak hegan
Iruzkinak
Ez dago iruzkinik
Ordenatu