Garai latzak

Berrehun urte da Dickens jaio zela. Javi Cillerok itzulitako Garai latzak nobela apaletik hartu, hautsa kendu, eta irakurtzeari ekin diot.«Bada, nik honako hauek nahi ditut: errealitateak». Nobelako lehen hitzokin idazleak, di-da, bere funts estetikoa eman digu: errealitatea. Kontakizunean aurrera, Tom Granding protagonistak dio: «Jainkoarren, niri ez hitz egin bankariei buruz!». Beste une batean, sistemak agindutakoa betetzeari egozten zaio eskolaren —gizartearen— porrota. Nobelak industrializazio hasi berriko miseria ekonomikoak eta moralak ditu kontagai.

Dickensek, bada, errealitateak nahi zituen ikusi, eta, ordutik, eszena bat dickensianoa dela esaten zaigunean, guk pobrezia, eskaleen ugaltzea, ume abandonatuak, bankuen eta dirudunen lukurreriaimajinatzen ditugu.

Mende erdi da Dickensek Garai latzak idatzi zuela. Kapitalismoak nahi duena egiten segitzen duenez, munduak dickensianoa izaten segitzen du.