Kakaoaren izu-ikara

Torturak, atentatuak, desagerketak, bahiketak, bortxaketak eta jendaurreko kiskaltzeak ohiko ari dira bihurtzen. Gbagbo presidenteak galdu zituen iaz hauteskundeak, eta Ouattarak irabazi. Batak ez du berea utzi nahi, eta besteak berea dena eskatzen du. Armaz eta sarraskiz eusten dio batak bereari, eta armaz eta sarraskiz heldu nahi dio besteak bereari. Azken hilabetean milioi bat lagunek utzi du herrialdea, 460 baino gehiago dira hildakoak, milaka zaurituak eta milaka (beste) gerra zibil baten arriskuak hankapean hartutako herritar soilak.

Boli Kosta odolusten ari da, baina kakaoaren eta kafearen galerak —herrialde horretako bi aberastasun iturri nagusiak dira— ez dute nazioarteko merkatuen eta gobernuen izu-ikararik eragiten. Ouattaren alde egin dute —Obamak atzo bertan eskatu zion Gbagbori boterea uzteko—, eta beste leku batera begira jarri dira. Afrikako herrialdeak laguntzea (kontrolatzea) estrategikotasunak eta aberastasunak erabakitzen dute. Begiratu Libiara, bestela, ez Boli Kostara.