Zergatik diote beldurra gazteria honi?

Itxaropenezko eta gizarte egitura berri bateko aro baten hasieretan gaude. Energia aldaketa batean gaude, non egitura zaharrek ez baituten lekurik. Konfrontazioa, soilik elkarrizketa.

Gizarte paradigma aldatzen ari da, eta hori gertatzen da Adrian eta Ekaitzen gisako gazte idealistei esker. Gasteizko alde zaharrarekin eta gizartearekin erantzukizuna hartu zuten, elkarteetan eta proiektu berrietan parte hartuz. Haientzat, guztia zen autogestioa; guztiek zuten ahotsa, eta akordioetara heltzen saiatzen ziren.

Buru-belarri aritu dira horretan, gizartea alda daitekeela erakusten eta beste ikuspegi bat erabiltzen. Espiritu askeak dira, hala jaio eta hazi ziren; hegoak dituzte, eta ez inork ez ezerk ez dizkie moztuko.

Iraungitako gizarteak behar ditu gazteak, aldaketa gerta dadin, justuagoa eta sortzaileagoa. Egongo ahal da haiek bezala erantzukizuna hartu eta inguru hauetara haize freskoa eta itxaropena ekarriko duenik.

Justiziak dio terroristak direla, eta fiskalak haientzat 14 urteko espetxea, milaka euro eta Gasteiztik bost urtean estraditatzea eskatzen du,Segiko kide izan eta tranbiaren aurka kale borroka ekintza bat egiteagatik, ustez —egozten zaizkien bi delituen froga eztabaidaezinik ez daukate—.

Eta nik galdera egiten dut: Zergatik diote beldur gazteria honi eta kriminalizatzen dituzte? Haiek daukate giltza gizarte aldaketa gerta dadin.

Euskal Herriko bakeak behar ditu haiek. Adrianen ama naiz. Oso harro nago, eta ez daukat ez beldurrik ez gorrotorik.