Literatura irakasle bat da narratzailea, eta Agirrek (Azpeitia, 1949) adierazi du hiru kontakizunak txirikordatuz bezala osatu duela eleberria (Elkar).
Aurrenekoan, "nagusienean", narratzaile-protagonistak kontatzen du bere lagun batek, Garibaldik, talde klandestino batean egiten duen bidea, eta baita erbestea ere. "Bigarrena, gaur egun sexualitateaz daukagun ikuspegiaren inguruko parodia-edo da". Eta hirugarrenean emakumezko bat agertzen da, eta ezinezko maitasun istorio bati buruzko istorioa da. "Nire aurreko nobeletan ere agertzen da gai. Jada utzi egin beharko dut. Adinaren kontua-edo izango da", esan du egileak, umorez.
Eta hain zuzen, umorea, ironia fina da nobela hezurmamitzen duten beste elementuetako bat. Xabier Mendiguren Elkarreko editorearen ustez, "irribarrea ezabatu gabe irakurtzeko modukoa da". Agirreren iritziz, berea ez da literatura arranditsua, hotsandikoa. "Literatura amablea da, pretentsio handirik gabea. Monterrosok esaten zuen ironia dela lotsatiek defendatzeko daukagun defentsa"
Agirrek Lehen triptikoa (Durangoko Udala, 1986), Gizon bat bilutsik pasiloan barrena (Elkar, 1991), Elgeta (Kutxa, 1996), Romain zen bere izena (Elkar, 2003), La Lutte finale (Elkar, 2008) eta Zwei Frauen (Bi emakume) (Elkar, 2001) kaleratu ditu narratiba arloan.
