Antxoen otzaran

Beldurra sartzeko makinak gara, baita beldurra sentitzeko panpinak ere. Txikitatik ikasi genuen. Huts erdiren bat egin orduko, ganbaran giltzatzearekin mehatxatzen gintuzten; edo traperoaren zakuarekin; edo arrepentinetan (erreformatorioan) sartzearekin. Baina ezagutzen dudan mehatxu bitxiena, Josu Arrizabalagaren Ondarruko euskarari buruzko webguneak dakar (ondarruberbetan.com): «norberan egunin antxoben otzaran lo» egitearekin mehatxatzen omen zituzten umetan, ganbarako ilunpe haustuan jasotako antxoen otarrean eta norberaren urtebetetze egunean gainera. «Gure eguna iristea baino ez iristea izaten genuen nahiago», argitzen du Arrizabalagak.

Arrantzaleen egunotan, antxoak ez du lonjan, beldurra ematen du, kiloko euroa ere egiten, baina antxoa zazpi-hamar euroan saltzen ari dira arrandegietan. Itsasotik arrandegira bidean badira «antxoben sasoin antxoben otzaran lo» egitea merezi dutenak, eta ez dira arrantzaleak.