Talaiatik

Duela bost urte Villanueva de Campeanen (Zamora, Espainia) dagoen Triton upategia ezagutu genuen, Gil Family Estates proiektuaren barnean. Artikulu hartan, taldeko beste upategiak ere aipatzen nituen, besteak beste, Almansa sor-markapean merkaturatzen den Atalaya upategia.

Gaur upategi horren kontu batzuk azaldu nahi dizkizuet, merezi duelako egiten duten lana ezagutzea.

Proiektu hau El Pilar de la Horadadako ( Albacete, Espainia) Lopez familiarekin batera daramate aurrera. Upategia Almansan (Albacete, Espainia) dago, Valentzia, Alacant eta Murtzia artean, Gaztelako meseta eta Mediterraneo itsasoaren artean.

Atalaya upategiaren uztaldia 2007an izan zen, eta, harrezkero, garnatxa tindatzailea eta monastrell mahatsekin lan egin da, haien ezaugarriak eta izaera aztertuz eta hobeto ezagutuz.

Upategiaren eraikin guztiak eta mahastiaren zati bat Almansatik hiru kilometrora daude, iparraldera, gehienbat kareharrizko lurzoruetan eta zazpiehun metroko altueran.

Inguru horretan klima kontinentala da nagusi, eta lurra emankortasun zein euri kantitate urrikoa, errendimendu edo etekin txikikoak, beraz; eta ondorioz, frutak kalitate handia eskainiko du, kolore eta aroma kontzentrazio izugarriarekin.

Mahastiak partzela desberdinetan daude sakabanatuta, kasu gehienetan zazpiehun eta mila metroko altueran kokatutako garnatxa tindatzailea eta monastrell mahatsondo zaharrez osatuak.

Arestian aipatutako Triton upategiaren kasuan bezalaxe, zuzendaritza teknikoa Frank Gonzalesen esku dago, espainiar jatorriko enologo australiarra.

Atalayan egiten diren ardoek oso ondo islatzen dute jatorria, lurra... ardo egituratuak, kolore aldetik kapa oso altukoak, eta upelean zein botilan zahartzeko gaitasun handikoak; baina finak, dotoreak eta fruta ugaridunak. Beraz, esan daiteke ardook erraz edatekoak direla, ahoan erraz igarotzen direnak eta luzeak bezain gozoak amaieran.

Hiru ardo egiten dituzte, hirurak beltzak: Laya, La Atalaya eta Alaya.

Laya gaztea da, garnatxa tindatzailea eta monastrell mahatsez egina, bakoitza bere aldetik hartzituta. Gero lau hilabetez ontzen dira upel frantziarretan.

La Atalaya ardoa ere aurrekoak daramatzan bi mahatsez egina dago, baina kasu honetan, hamabi hilabetez ontzen dira frantziar upeletan.

Alaya Tierra da, baina, upategiko ardorik bikainena, nire ustez. Garnatxa tindatzailez egina dago, eta hamabost hilabetez upelean ondutakoa da, gehienbat frantziarrak, baina kantitatetxiki bat upel amerikarretan ontzen da. Sudurrean bikaina da, fruta beltza zein gorri ugari eskainiz, eta dena mineraltasun batean murgilduta. Ahoan boteretsua da, baina duen azidotasun harrigarriak oreka ematen dio. Zetatsua eta oso luzea. Animo!