Jaurlaritza, kontziliazioaren kontra

Oraingoan ere, Hezkuntza Sailak berea egin du. Europa eta espainiar estatua bera lana eta familia-bizitzaren arteko kontziliazioa errazteko pausoak ematen ari diren bitartean (azken berrien arabera, ama-aitatasun baimenak 6 hilabetera luzatzeko asmoa dago), EAJk gidatu eta Jokin Bildarratz buru duen sailak oztopoak jarri besterik ez du egiten. Eta nola jarri ere, gainera!

Ekainaren 30ean, hau da, langileriaren zati handi bat jada lantokian ez dagoenean, inongo eragile eta kaltetuekin adostu gabe, aldebakarrez, erabakitako jarraibide bat argitara atera du. Irailaren 1ean indarrean jarriko duena gainera, inolako erantzun antolatu edo adostasunera iristeko aukerarik eman gabe.

Egun, langileok gure familia-bizitza eta lana kontziliatu ahal izatea hain garrantzitsua den honetan, horretarako aukera ia guztiz ukatzen digun erabaki bat hartu du: baimen bat hartzen duen langileak urtean bi data jakin soilik izango ditu baimena eten ahal izateko; urtarrilaren 31 eta abuztuaren 31.

Zer da, baina, ordezko langileen lan baldintzak zaindu eta eskoletako antolaketa errazteko aitzakiapean lortu nahi duena? Argi eta garbi dugu guk: gure eta gure familien kontura poltsikoak betetzea.

Hamaika bide ditu eman dituen arrazoiak bermatzeko: martxan jarri berri duen (eta nolako hanka sartzeekin gainera!) sasiegonkortasuna eten eta benetako egonkortasuna bermatzea; ratioak jaistea; baliabide pertsonal gehiago ematea ( ze polit eta itxuroso geratzen den telebistan, Bildarratz jauna, COVID errefortzuek jarraituko dutela adieraztea, bitartean ikastetxeek lehendik zituzten beste laguntza ugari ukatu egin dituzunean!)...

Baina ez, beste behin ere, langileon eskubideen urraketen apustua egin dute agintean daudenek. Familiako zaintzaz arduratu ohi direnak izango dira, gainera, kaltetuenak. Nola ez, gehienetan bezala, emakume langilea.

Ahoa beteko zaie komunikabideetan gauzak zein ondo egiten dituzten esanez, aurtengo ikasturtea emaitza oso onekin gainditu dutela esanez. Eta usteko dute ixil-ixilik geratuko garela, gainera. Ezer esan gabe onartuko ditugula gure eskubideen zapalkuntza guztiak.

Baina oker daude! Kokoteraino gaude hezkuntza publikoa aurrera ateratzen dugunon lepotik barre egiteaz. Ez gaituzue engainatzen, ez duzue inor engainatzen. Orain ez gara ikastetxeetan egongo, baina ez dugu zuen amua irentsiko, eta hemen izango gaituzue.