Egunean dozena bat aldiz entzungo duzun esamoldea da: «Uuum! Oso ona!». «Uuum. Zoragarria!». «Uuum! Ezin hobea!». Ongi ahoskatu gabe entzungo duzu gainera, ahoa beteta edukitzeak horixe baitu ordainsari. Telebista piztu —ETBn nabarmenago baina ez ETBn bakarrik—, eta askotan harrapatuko duzu erreportaria mokadu bat edo trago bat egiten, sukaldariak edo tabernariak prestatu berri duena probatzen. Beti dena ona dago. Hain fosilizatua dago egoera, kazetariren batek kontrakoa egitea aski lukeela, umore une bat sortzeko. Imajinatzen duzue erreportaria higuin-imintzio ezkuta ezinez «Aaah! Ez zait batere gustatu!» edo «Aaah! Gatza falta zaio honi!» esanez? Baina ez. Euskara aitzineratzeko sorturiko tresna horretan, maizen entzuten den hitza «uuum!» da. Sekulako ekarpena euskara ikasten hasi nahi duenarentzat. Aurrekontuek ez bezala, «uuum!» horrek berdintzen ditu egun ETB1 eta ETB2.
Beti dena ona dago. Ona dago beti dena. Beti ona dago dena. Dena ona dago beti. Horixe egiten du ETBk jan-edan kontuekin. Buelta hara eta buelta hona. Modu batera ez bada, bestera aurkeztu. Baina beti sukalde kontuak. Betekada sortzeraino. Ulertzekoa da akaso. Errotik letorke gaindosia. Telebista-programazioari zerbaitengatik deitzen zaio «parrilla»...
HITZ ETZANAK
Betekada
Iruzkinak
Ez dago iruzkinik
Ordenatu