Harreman luzeak gustatzen zaizkiola esan zuen batek; bera fidela izaten dela momentu horretan dagoen pertsonarekin. Hala ere, jolasa maite omen du: begiradak, indirektak... eta batzuetan nahi gabe eskapatzen zaidan epaile tonu horrekin gogoratu nion Calamarok kantatzen duena: ez ezazu krimenik egin, ez baduzu zigorra bete nahi. Izan ere, inori ezer zin egin ez diogunoi amorrua ematen digun gauza bat badago: jolasean, jolasean, jolasean ibiltzea, eta halako batean, bikotea mahai gainean jarri, eta atzera egitea. Horretarako formula bota zigun hirugarrenak: berak inoiz ez omen dio jolas egiteko gogoari eutsi. Gogoa izan duenean aurrera egin duela beti gehitu zuen; gero gerokoak. Eta orduan mahai bete argumentu jarri genituen elkarren muturren aurrean: harremanak nolakoa izan behar duen, zer eta noiz esan behar den, zintzotasunak ze garrantzia duen, adarrak jartzea eta gezurra esatearen arteko aldeak... betikoa!
Total, gauzak bizitzeko gure modua iruditzen zaigu beti onena; bakarra ez dela kontuan izan gabe. Guk egiten duguna iruditzen zaigu errazena, ez dugulako besteen praketan sartzeko ahaleginik egiten. Eta azkenean, beti ari gara besteen aurrean gure bizimodua justifikatzen: hantxe bertan jartzen zaiguna egiteko heldutasun nahikorik ez bagenu bezala.
BIRA
Aukerak
Iruzkinak
Ez dago iruzkinik
Ordenatu