Noizko

Ahotsa ozenduta eman zioten amona adintsuari albistea bilobak funtzionario postua eskuratu zuenean: «Ama! Gure mutikoak lana lortu duela! Bizitza osorako lana, gainera!» Amonak, eskarmentu pilatu handiaren ondorioz gainerakoen euforiatik urrun, irribarre txiki batez eman zuen erantzuna: «Eta hori ona al da?».

Ez dakit bizitza osorako lana ziurtatzea ona den. Handirik egiten ez duen asko sumatuko duzu inguruan, eta asko ez egiteko planta handiak egiten dituen beste mordo bat ere bai. Baina beti albora begira jarri gabe bizitzeko modurik bagenu, ez litzateke txarra bizitza osorako lana ziurtatze hori.

Okerragoa da zalantza. Albiste batek eman dit atentzioa egunotan. Erkidegoko administrazioan egindako hauteskunde sindikalek aldaketa nabarmena ekarri dute. ELA, LAB eta UGTk delegatu kopuruan behera egin dute eta Interinok Taldea deritzan batek hamaika delegatu lortu ditu estreinakoz aurkeztu ondoren. Behin-behinekotasunari galga jartzea dute helburu nagusi. Izan ere, Lakuan ari diren hamarretik sei behin-behineko langileak omen dira. Talde-buruak, informatikari batek, 30 urte bete zituen urrian Lakuan behin-behineko. Gaixotasunek, petralaldiek, nagiek, aurreiritziek... behar lukete behin-behineko. Lanak ez.