Normalak gutxiengo

Gorabide elbarri intelektualen aldeko elkartearen 60. urteurrena dela eta, elkarrizketa egin diote Bizkaiko Hitza-n Susana Gorbeña presidenteari. Elkartea sortu zenetik hona gauzak zenbat aldatu diren azaldu du: «Duela 60 urte, etxean ezkutatzen zituzten elbarri intelektualak». Ez bakarrik intelektualak. Bestelako elbarri askok ez dute orain arte etxetik ateratzeko aukera handirik izan.

Asteon, Iruñean pasieran, nire ondoan norbaitek bota du, tonu kexati batean: «Mundu guztiak du gurpildun aulki elektrikoa, ala?». Egiazki metro gutxitan halako hirurekin gurutzatu naiz. Harridura nire egin dut, baina onerako. Gehienak orain urte batzuk etxean geldituko ziren, ezinduta, eta kalera irtetekotan prestalan handiagoekin edo lagunduta beharko zuketen. Orain, berriz, autonomian eta ikusgarritasunean irabazi dute. Munduan guztia oker doala sinesten duten asturu txarrekoek auskalo zer dekadentzia mota ikusi nahi badute ere bertan.

Antzekoa, gazte jendearen sexualitate dibertsoagoaren adierazpenekin goganbehartzen diren horiekin. «Orain mundu guztia da queer/ poliamuros/asexual...?». Lehengoarekin dagoen alde nagusia da orain ez direla etxean/isilean gorde behar. Hau dezepzioa normalak izatea gutxiengoa.