Boikota

Boikota losintxa bezalakoa da, kontuz ibili behar duzu nori egiten diozun, kontra bihur dakizukelako. Argi dago, esaterako (boikota egiteko deia egiten dutenak ez beste guztientzat), Kataluniako produktuen kontrakoak Kataluniatik kanpoko industria eta komertzioa kaltetzen duela, eta berez, deitzaileen ideologia gezurtatuta, Espainia osoa ere bai (hots, autoboikot ezinezko bilakatuta).

Nafarroako Auzitegiak manadakoak baldintzapeko askatasunean uztearen haserrealdian, egon da (berriz ere) Iruñeko festei (neskak hara ez joanda, parte ez hartuta) boikota egiteko deia luzatu duenik, asmorik onenean, haserre bizian, ulertu behar da, ez baitute ikusi proposamenaren gibel-onarpena: bortxaketaren aringarri edo leungarri bat, gertatuaren erantzukizunaren parte bat festari (gehiegizkoaren ospeko festari, hain zuzen, eta guztia aitortzeko tenorean onar dezagun guk geuk, iruinxeme-alabok, hala eman izan diogula inoiz) egozten diolako, boikatagarri irizteraino bederen.

Boikotak, Iruñeko Udalak eta herriak azken urteetan jarrera matxisten kontra egin dituen kontzientziazio kanpaina eredugarria, hasieran auzian hain jarria, Iruñearen izen onaren kontrakotzat joa, ez du aintzat hartzen, borroka hori lurrarekin berdinduta.