Atzean sexismoa dago

Haurrek, pertsonalitatea eraikitzen duten heinean, sexualitatea ere eraikitzen dute, sexudunak direlako. Sexualitatea giza dimentsio bat da. Jaiotzetik hil arte eta gorputz osoan daukagu, bakoitzak berea du, eta ongizaterako eta erlazionatzeko beharrezkoa dugu. Umeak ez dira asexualak, sexu identitatea eta erotika dutelako. Erotika portaera sexuala da, gure sexualitatea adierazteko modua, hain zuzen. Baina, haurren erotika ez da produktu kulturaletan irudikatzen digutena, eta, are gutxiago, iragarkietan ordezkatzen dutena. Gizartean dugun ezjakintasun sexualaz aprobetxatzen dira merkatu berriak zabaltzeko. Izan ere, umeek sexualitaterik ez dutela hedatuta dagoen ideia faltsua da. Horregatik, sexismoan oinarritutako moral bikoitzetik sexualizatzen dituzte, eta ondorioak kaltegarriak dira. Sexuaren arazo bakarra sexismoa baita, neskak mutilen zerbitzura egotea, alegia. Laburtuz, problema ez da haurren sexualitatea, helduen betaurrekoetatik eta sexismotik irudikatzea eta epaitzea baizik.

Haurren eta helduen sexualitatea eta, zehazki, erotika diferenteak dira. Umeena, autoerotikoa da, hau da, norberarengan zentratzen da. Hortaz, ez dute besteekin harreman erotikoak edukitzeko interesik, ezta inorengan eszitazioa edo desira pizteko asmorik ere. Helburu bakarra gozamen propioa asebetetzea da. Eta besteen gorputza esploratzen dutenean, medikuetan jolasten direnean, bultzada bakarra kuriositatea da. Azken finean, bestea pertsona ezberdina denez, ezagutu beharra dago. Seduzitzen badute, jolasteko da, ez ligatzeko. Gainera, ez dute helduen abstrakzio maila bera. Horrekin batera, sexu harremanak soilik norbere buruarekin edukitzen dituzte. Besteekin edukitzeko, aldiz, bien aldetik gorputza-gozamena-desira eta komunikazioa-adostasuna-errespetua egon behar direlako. Bukatzeko, imitazioaren bidez ere ikasten dutenez, helduek bezala, erlazioetara jolasten dute. Helduen erotika, berriz, autoerotikoa eta heteroerotikoa da. Ondorioz, besteekiko interes erotikoa dago, eta beharrizanak norbanakoan (nirekin) eta erlazioan (bestearekin) asebetetzen dira.

Pertsonak animalia sinbolikoak gara. Eta sinbolizatzeko gaitasuna, pubertarotik, abstrakzio mailarekin batera garatzen dugu. Baina, genero-sozializazioa dela eta, sexuen arteko harremanak botere simetrian eta elkarbizitza sinergikoan eraiki beharrean, botere asimetrian eta testuinguru patriarkalean eraikitzen ditugu. Beraz, sexualitatea eraiki dugun konstruktu kultural unibertsal eta antinaturalena da. Gainera, haurren erotika, helduen betaurrekoetatik ulertzen eta interpretatzen dugunez, helduen sexualitatea proiektatzen diegu. Ondorioz, helduen jarrera eta jokabide berdinak erreproduzitzea ere espero dugu. Eta hori da, zehazki, produktu kulturaletan negozio bihurtuta ikusten duguna. Funtsean, sexu heziketa da konponbide bakarra. Sexua, saihestu eta prebenitu beharreko arriskua bainoago, kultibatu behar dugun balorea dela ulertu arte, haurren sexualitatea ezeztatzen eta ezkutatzen jarraituko dugu. Horrek tabua eta debekua elikatzen ditu, merkatu sexistaren aliatuak, alegia. Ezagupen sexologikoak, aldiz, kritikotasuna sustatzen lagunduko digu. Kritikatzeko ere ikasi beharra dago eta.