Bi hilabete baino gehiago dira nire alaba bizitzaren eta heriotzaren arteko gudan dagoela. Gure bizitzetan sortu den beldur izugarriaren erdian, talde bat dago, pertsonez baino gehiago, argi-izaki gisa definitzen ditudanez osatua. Hau da: Donostia Ospitaleko Zainketa Intentsiboetako Unitate taldea; medikuak, erizainak, erizaintzako laguntzaileak, zeladoreak... Banaka izenda nitzake, baina zerrenda luzea da, eta ez dut inor ahaztu nahi.
24 ordu basatiko txandetan eta erritmo bizian lan egiten duten arren, Osasun Publikoko langile hauen koordinazioa ezin hobea da. Erabat nekatuak daudenean ere, irribarre bat ahoan, egoera jasangaitza bizi duen familia honi babes osoa, informazioa, profesionaltasuna, gizatasuna eta hainbeste behar dugun samurtasuna eskaini digute. Zuetako bakoitzari eskerrak eman nahi dizkizuet (eta zorretan geratuko naiz).
Oraindik ez dakit zer amaiera izango duen esperientzia gogor honek, baina inoiz ez dugu zalantzarik izango nire alaba salbatzeko egin beharreko guztia egin duzuela. Eta hori asko da bizi dugun une latz hauetan, gure bizitzetan ezarri nahi dituzten politika neoliberalekin osasun publiko eta integratzailea izateko eskubidea ukatu nahi digutenean.
Mila esker talde osoari, ekipo guztiari! Beti eramango zaituztet jende onarekin izandako topaketak gogoratzera garamatzaten oroitzapenetan.
ZUZENDARIARI
Donostia Ospitaleko ZIUko argi-izakiak
Iruzkinak
Ez dago iruzkinik
Ordenatu
