Izan BERRIAlaguna

New Yorkeko munduak

New Yorkeko munduak

Fire uhartera bidaia

Kirmen Uribe

New Yorken Long Island izeneko irla erraldoiaren aurrean, Atlantikorago, badago beste bat txikiagoa, Fire Island. Bitxia da leku hura. Gaur egun, 50 kilometro luzera eta ehun eta laurehun metro bitarteko zabalera du. Baina hori ez da beti horrela izan. Ehun kilometroko luzera ere izan zuen garai batean. Baina ekaitzekin, hurakanekin, itxuraz aldatzen da. 2012ko Sandy hurakanak, esate baterako, bitan zatitu zuen uhartea. Eta gaur egun horrela dago, bi zatitan banatua eta partitua. Klima aldaketa dela eta, oso lurralde hauskorra beraz.

00:00 / 2:56

Entzuteko beste bide batzuk

Fire uhartera bidaia

Kirmen Uribe

2021ko ekainak 7

New Yorken Long Island izeneko irla erraldoiaren aurrean, Atlantikorago, badago beste bat txikiagoa, Fire Island. Bitxia da leku hura. Gaur egun, 50 kilometro luzera eta ehun eta laurehun metro bitarteko zabalera du. Baina hori ez da beti horrela izan. Ehun kilometroko luzera ere izan zuen garai batean. Baina ekaitzekin, hurakanekin, itxuraz aldatzen da. 2012ko Sandy hurakanak, esate baterako, bitan zatitu zuen uhartea. Eta gaur egun horrela dago, bi zatitan banatua eta partitua. Klima aldaketa dela eta, oso lurralde hauskorra beraz.
    Txikia eta aldendua izan arren, edo horregatik agian, betidanik izan ditu biztanleak. Jatorrizko tribuak han izan ziren bizitzen. Eta 70eko hamarkadatik aurrera LGTB+ kolektiboen babesleku ezagun ere izan da.
    Ontziz iritsi gara Ocean Beach izeneko herrira. Hori baita hara ailegatzeko modu bakarra, txalupan. Han ez dago automobilik. Ezta errepiderik ere. Iritsi garenean, guardia batek abisatu dit. “Hemen ez da behar maskararik”, eta zer gerta ere, kendu egin dut. Nahiz eta neguan ehun bat lagun inguru bizi bertan, giro handia aurkitu dugu, tabernak eta jatetxeak, jendea hara eta hona, oinez edo bizikletaz, arrantzale giroko herrian. “Aita” esan dit alabak, “ematen du Tiburon filma grabatu zuten herria”.
    Hondartzara bidean, oholezko etxeak ikusi ditugu. Hondarraren gainean zeuden eraikita,  oso oinarri altuekin, eskegita bezala daude, uholdeak saihesteko.
    Hondartzan, harea zuria, itsas kurkuiluen oskolak eta olatu handiak. Ura hotza, oso hotza. Hala ere, ausartu gara sartzen. Bista galtzen zen itsasoan . “Badakizue”, esan diet, “ozeano hau gure ozeano bera da. Ur hauek berak noizbait euskal kostaldean izango ziren”.
    Ez dakit egia den, baina polita geratu zait.

Saio honetako beste atal batzuk