Zaitun

Zaitun

Olibondoen zaindaria

Ane Irazabal

Oso zaila egiten zait lagunei buruz idaztea edo haien inguruan hedabideetan hitz egitea. Nire bizitza pribatuaren gainean oso lotsatia naiz eta uste dut ingurukoak aipatzen ditudanean, haien esfera pribatua ere urratzen ari naizela. Oso gutxitan mintzatu naiz nire bizitzan ezinbesteko zutabea izan den lagun palestinar bati buruz. Baha Hilo nire pisukidea izan zen 26 urterekin Palestinara iritsi nintzenean.

00:00 / 3:43

Entzuteko beste bide batzuk

Olibondoen zaindaria

Ane Irazabal

2021ko apirilak 28

Oso zaila egiten zait lagunei buruz idaztea edo haien inguruan hedabideetan hitz egitea. Nire bizitza pribatuaren gainean oso lotsatia naiz eta uste dut ingurukoak aipatzen ditudanean, haien esfera pribatua ere urratzen ari naizela. Oso gutxitan mintzatu naiz nire bizitzan ezinbesteko zutabea izan den lagun palestinar bati buruz. Baha Hilo nire pisukidea izan zen 26 urterekin Palestinara iritsi nintzenean. 2011. urtea zen, heldu berria nintzen eta martziana bat nirudien. Baha, berriz, Betleemgoa da eta inork baino hobeto ezagutzen zituen lurralde okupatuak. Ile kizkur luzeekin, rastafariek eramaten duten telazko txanoarekin eta “Intifada 48” kamisetarekin, Bahak berezko estiloa zuen. Pazientzia eta maitasun guztiarekin jaso ninduen. Ordura arte, ez genuen elkar ezagutzen eta asko mesfidati agertu ziren neska atzerritar batek eta mutil palestinar batek apartamentu bat partekatzen zutelako. Baina Baha benetako laguna bihurtu zen, alegia, urteek eta distantziak ezabatzea lortzen ez duten laguntasun hutsa hezurmamitu genuen. Nire ibilbide profesionalaren hastapenetan eta unerik konplikatuenetan, izugarrizko makila emozionala bilakatu zen.

Bahak Palestinako erresistentziaren aurpegi berria erakutsi zidan, alegia, olibondoena. “Non egiten duzu lan? Galdetu nion Bahari ezagutu nuen lehen egunean”. “Zisjordaniaren barruan, han eta hemen aritzen naiz. Lurra da nire bulegoa”, erantzun zidan. Baharen lana oso monotonoa eta sinplea dela pentsa daiteke. Bere eginkizuna da neguan olibondoak landatzea eta udazkenean olibak jasotzea. Urtero prozesu bera. Halere, ezer ez da dirudien bezain erraza. Baharen To Be There elkarteak, kolono juduek suntsitutako lurretan landatzen dituzte olibondoak, batez ere, kolonien inguruetan edo banaketa hesiaren perimetroan. Palestinarrei lapurtutako lursailak berriz ere errekuperatzeko lan nekaezina da. Batzuetan olibondoak landatzen dituzte, eta, astebeteren buruan, apurtuta edo erreta agertzen dira. Eginkizun hori burutzeko, Bahak ekintzaile atzerritarrak gonbidatzen ditu palestinarren egunerokoa nolakoa den aurrez-aurre ikus dezaten. “Murgiltze-programa sutsua”, esaten du berak txantxetan. Eta azken hamabost urtetan bere mezua mundu zabalera iritsi da. Hedabideen lerroburuak betetzen ez dituen ekintzailetasun isila bezain ezinbestekoa. 

Saio honetako beste atal batzuk