Izan BERRIAlaguna

Zaitun

Zaitun

Partisano beltza

Ane Irazabal

Erromako metro geltoki bati Giorgio Marincola izena jarriko diote. Virginia Raggi hiriburuko alkateak iragarri du hasiera batean Etiopiako Amba Aradam sarraski kolonialaren izena eraman behar zuen geltokiak sinbolo antifaxista bat omenduko duela. Baina nor zen Giorgio Marincola?

00:00 / 4:02

Entzuteko beste bide batzuk

Partisano beltza

Ane Irazabal

2021ko maiatzak 12

Erromako metro geltoki bati Giorgio Marincola izena jarriko diote. Virginia Raggi hiriburuko alkateak iragarri du hasiera batean Etiopiako Amba Aradam sarraski kolonialaren izena eraman behar zuen geltokiak sinbolo antifaxista bat omenduko duela. Baina nor zen Giorgio Marincola?

Bere bizitza, Italiako kolonialismoaren sinbolo garbia da. Giorgioren aita, Giuseppe Marincola, soldadu koloniala zen eta hainbat urte pasa zituen Italiak okupaturiko Somalian. Han Aschirò Hassan izeneko emakume somaliarra ezagutu zuen eta haien harremanetik  Giorgio eta bere arreba Isabella jaio ziren 1920ko hamarkadan. Isabellak bere familiaren historia kontatu zuen behin baino gehiagotan, eta gurasoen harremana maitasuna erlazioa izan zela uste du

Baina aitak Italiara itzultzea erabaki zuen eta seme-alabak harekin eraman zituen. Ama, berriz, Somalian geratu zen. Neba-arrebak Erroman hezi ziren aitarekin eta bere emazte berriarekin. Txikitan ez zuten ezer jakin haien amari buruz. Halere, Giorgioren ametsa beti izan zen Somaliara itzultzea. Medikuntza ikasi, gaixotasun tropikaletan espezializatu eta bere herrian kontsulta bat ireki nahi zuen. Baina okupazio naziaren ondotik, mugimendu antifaxistetan murgildu zen. Hasieran Erromako talde klandestinoetan eta gero iparraldeko brigadetan.

Marincolari “partisano beltza” ezizena jarri zioten eta iparraldeko brigada askotara batu zen. Halere, bere historia ez zen ezaguna egin 1990.eko hamarkadan hainbat historialarik kolonia ohietako partisanoen inguruko ikerketak abiarazi zituzten arte. Orduan jakin zuten Marincola iparraldeko kontzentrazio esparru batetik bizirik atera zela, eta, 1945ean, soldadu nazi garaituak Italiatik atzera egiten ari zirenean, Marincola checkpoint batean akabatu zutela. Isabella, berriz, 2010ean hil zen eta bere bizitza guztia borrokatu zuen Giorgioren memoria galdu ez zedin. “Aberria ezin da identifikatu diktadura faxistarekin. Aberriak zera esan nahi du: askatasuna eta justizia munduko herri guztientzat. Horregatik borrokatzen dut zapaltzaileen aurka”, idatzi zion Giorgiok arrebari betiko agur esan baino lehenago.

Saio honetako beste atal batzuk