Urteen poderioz,
bikien poltsa beretik
atera garela
ematen du.
Kukuaren habia.
Likido amniotikoaren
tenperatura bera.
Elkarri enbarazu ez egiteko jarrera.
Eta beroa ematen duena.
Urteen poderioz,
bikien poltsa beretik
atera garela
ematen du.
Kukuaren habia.
Likido amniotikoaren
tenperatura bera.
Elkarri enbarazu ez egiteko jarrera.
Eta beroa ematen duena.
Arratoi-jaleak ez dauka damutu beharrik.
Eskrupuluak arrotzak zaizkio pantera beltzari.
Pirañek ez dute zalantzarik beren ekintzen egokitasunaz.
Krotaloak konplexurik gabe onartzen du bere burua.
Ez dago txakal autokritikorik.
Mandeulia, otia, tenia eta kaimana
bizi diren bezala bizi dira eta pozik daude.
Orkaren bihotzak ehun kilo pisatzen ditu,
baina, aldi berean, arina da.
Eguzkiaren hirugarren planetan
ez dago kontu basatiagorik
kontzientzia garbi bat baino.
Atzizkiak ez dira beti doi-doi lotzen.
Gomak izan beharko lituzkete ertzetan,
azpiko izarek bezala,
bere tokian geratzeko
gorputz baten inarrosaldietan.
Nigan pentsatzen duzula esaten duzunean ez duzu nigan pentsatzen;
nitaz pentsatzen duzu, baina urrutitik.
Ekintza bat ez daiteke inteligentea izan ontasunaren lurraldea erabat ahazten badu, inteligentzia eta ontasuna gauza bera direlako, biak bat direlako.
Gezurra esaten zuen ez zenean beharrezkoa.
Gezurra esaten zuen egokia ez zenean ere.
Gezurra esaten zuen bazekienean
besteek bazekitela gezurretan ari zela.
Gezurra esaten zuen gezurra esateak
bihotza erdibitzen zienean.
Galtzearen artea ez da zaila ikasten;
Hainbeste dira galdu nahian diruditen gauzak
galtzean ez dakartela inongo hondamendirik.
Gal ezazu zerbait egunero. Onartu ezazu
ateetako giltzak galtzeak sortutako nahasmendua, alferrik galdutako mementoak.
Galtzearen artea ez da zaila ikasten.
Praktika ezazu orduan, eta galdu gehiago eta azkarrago:
lekuak eta izenak, eta egin asmo zenituen bidaiak oro.
Ezerk ez du hondamendia ekarriko.
Amaren erlojua galdu nuen. Eta hara! ene arimako
hiru etxeetako azkena edo azken-aurrekoa desagertu egin da.
Galtzearen artea ez da zaila ikasten.
Bi hiri xarmagarri galdu nituen. Eta zabalagoak diren
zenbait eremu: bi ibai, kontinente bat.
Faltan ditut, baina ez zen hondamendirik izan.
Zu zeu galtzean ere —keinu burlatia, hainbeste maite dudana—
ez nuen gezurrik esan behar izan.
Bistan da: galtzearen artea ez da zaila ikasten
hondamendiaren traza izan dezakeen arren.
Ulertzen dut bizitza dela bizi dugun horixe: zure nire gure bizitza hau
ulertzen dut poema bat pobrea dela bizitzarekin alderatzen bada
ulertzen dut geldialdi bat dela
une batez bere buruarengandik banatzen duena bizitza
neurtzen duena eta alde on eta txarrak aztertzen
zentzumenak desegiten ditu
desegoki
erpin gorpuzdun bat
Ulertzen dut intelektorako sarrera dela
Horrela ulertzen dut
poemak adierazten duela melodia eta zentzuaren arteko konexio eza
Ulertzen dut poema bat azken lerroekin bakarrik idazten dela
Hizkuntza hondogabetzen du
bizitza hondogabetzen du
Arrain ahula korronteak leku seguru batera eramango du.
Arrain indartsua bakarrik egongo da, biderkatzen den ahaleginean.
Ezer ez da aldatu.
Gorputza mingarria da,
jan egin behar du, lo egin behar du, arnasa hartu.
Azal mehea dauka, eta isuri egiten duen odola
hortz eta azkazal kopuru egokiak
hautsi egiten diren hezurrak, eten egiten diren junturak.
Torturak kontuan hartzen du hori dena.
Ezer ez da aldatu.
Gorputza ikaratu egiten da Erroma sortu aurretik
eta Erroma sortu ondoren ikaratu zen bezala,
Kristo aurreko eta ondoko hogeigarren mendean bezala.
Torturak berdin dirau, lurra da murriztu egin den bakarra,
eta dena gertatzen da pareta bitarte bezala.
Ezer ez da aldatu.
Gizaki gehiago dagoela, besterik ez
irain berriak erantsi zaizkiela betiko irainei
benetakoak, asmatuak, aldian aldikoak eta inoiz ezekoak,
baina gorputzak erantzuten dien garrasia
errugabearen oihua zen eta izango da beti
denborak eta tonalitatek ezarritako eskalaren arabera.
Ezer ez da aldatu
ohitura, zeremonia eta dantza batzuk izan ezik.
Baina burua babesten duten eskuek
mugimendu bera egiten dute beti.
Gorputza bihurritu egiten da, izutu, askatu egin nahi du
behaztopan jausten da, edo belaunak zorabiatzen zaizkio
ondoeza egiten zaio, puztu egiten da, adurra dario, odola.
Ezer ez da aldatu
ibaien arroa
oihan, kostalde, basamortu eta glaziarrak izan ezik.
Bazter hauetan barrena doa arima erratua
ezkutatu egiten da, itzuli, hurbildu edo urrundu egiten da
bere buruaz arrotz, beti harrapagaitz
noiz seguru, noiz bere buruaz etsita.
gorputza, ordea, gorputza bada: eta da eta da eta da
eta, egia esan, ez dauka non.
Etxerik gabeko ene amodioa.
Etxerik gabeko ene amodioaren itzala.
Etxerik gabeko ene amodioaren itzala zeharkatzen duen bala.
Etxerik gabeko ene amodioaren itzala zeharkatzen duen bala estaltzen duten hostoak.
Etxerik gabeko ene amodioaren itzala zeharkatzen duen bala estaltzen duten hostoak idokitzen dituen haizea.
Etxerik gabeko ene amodioaren itzala zeharkatzen duen bala estaltzen duten hostoak idokitzen dituen haizean errotzen diren ene begiak.
Etxerik gabeko ene amodioaren itzala zeharkatzen duen bala estaltzen duten hostoak idokitzen dituen haizean errotzen diren ene begietan ispilatzen den ene amodioa