Umeak ginenean
zaharrek hogeita hamar urte edo zituzten
putzu bat ozeanoa zen
heriotza argi eta garbirik
ez zegoen
koxkortutakoan
zaharrak berrogei urtekoak ziren
urmael bat ozeanoa zen
eta heriotza
berba bat baino ez
ezkondu ginela
zaharrak berrogeita hamarrera
helduak ziren
aintzira bat ozeanoa zen
heriotza
besteen heriotza zen
orain adineko
egia igarri dugu
ozeanoa ozeanoa da azkenean
baina heriotza,
geurea izaten hasi da.
Jon Gurutz Maizari
Batzuetan, bizitzak lau pareta ditu.
Eta geure gorputzak.
Eta geure buruak.
Mina karratua da.
Gaixotasuna ere bai.
Batzuetan ez dago jakiterik non hasten den zerua,
edo askatasuna deitzen den hori.
Non dagoen kanpoko zarata isilaren
eta barreneko negar mutuaren arteko muga.
Batzuetan, ez dakigu bakardadea nola izendatu.
Ez dakigu noiz arte agurtu ditugun maite ditugunak
xaboi-burbuila bat direlako telefono deiak.
Batzuetan, ez beti.
Beste batzuetan, mundu bat sartzen zaigu ziega barruan:
kometa bat dira gutunak.
Leiho hegi bat dira gure begiak bisita batean:
euria sumatu dezakegu aurpegian.
Gehienetan, zauriek zakarrak uzten dizkigute,
baina, batzuetan, maitasun hitzek uzten dizkigute
betiko orbainak.
Elurre Iriarteri
Tokirik ederrenak ezagutzen ditugunak dira.
Eraits ditzakete, itxi, debekatu,
baina ezin gaituzte abandonatu.
Izan ere, toki horietan hitz egin dugu
Heriotzaz eta bizitzaz,
musikaz eta poesiaz.
Zain egon gara bertan,
zain geundela jakin gabe.
Norbait aurkitzeko.
Maitatzeko.
Gauzarik ederrenak ez dira zenbatu behar.
Lagunak, esate baterako.
Nahiz eta ez ditugun inoiz zerrendatu,
denok badakigu zenbat ditugun,
eta non aurki ditzakegun,
Hitzik ederrenak esan gabekoak dira.
hari ikustezinen gisara
lotzen gaituztelako
estimatzen ditugunei.
Nik ez dakit txoriez,
ez zait ezaguna suaren historia.
Baina nago nire bakardadeak hegoak izan beharko lituzkeela.
Lehen elurtearen ostean dena dago geldi.
Zer eta nor maitatu erabakitzeari uzten diozu,
herrak estutzen dizkizu lokiak,
besteen memoriarekin zureak bat eginen duen
tokietara joan nahiko zenuke.
Isiltasunera kondenatu zeure burua.
Elurra beti geratzen da luzeegi.
Lurmentzearen ostean dena ahazten da, ordea.
Iragana desegiten da.
Irauten duen bakarra etorkizun bat da;
zurea edo nirea den ez dakit.
Oroitzapena izatera ere iristen ez den horiek
erakusten dizute memoria zaurgarria dela.
Atzera ez begiratzea bihurtu zaizu etorkizuna.
Jendez husturik daude
nire hiriak,
ez dute objekturik,
ez arrastorik, ez marmarrik.
Zerua ez ote baina
zilarrezko paper bat
infernu hau txukun-txukun
biltzen duena?
1.
Beldurra gorputz barrenean daukat.
Gorputza da beldurraren tokia.
2.
Beldurra toki bat da. Ez dago gordeko duen kutxarik.
3.
Egun batean, zurekin telefonoz hitz egin ondotik, giltza herdoildu bat aurkitu nuen. Haurra nintzenean nire sentimenduak idazten nituen kaiera hartakoa ematen zuen.
Bide berean, hilabete batzuk geroago, nire oinek abandotatutako haur bat topatu zuten. Egunak neramatzan etxez aldatzea pentsatzen, eta haur hura seinale bat zela pentsatu nuen.
Zeren seinale, ordea?
4.
Lehendabiziko gauean maitasunaz eta beldurraz eztabaidatu genuen. Zuk pentsatzen zenuen maitasuna beldurra baino emozio indartsuagoa zela.
5.
Beldurra iturri zahar bat da.
Maitasuna heldu den toki baretik heldu da, dardarak heldu diren toki beretik
Une txiki-txikiren batean behintzat
zentzua hartuko balu denak
horregatik soilik ere merezi luke
bizitzeak
horregatik soilik ere merezi genuke bizitzea.
Ihes egiteko era guztien artean, gutako bakoitzak aukeratua du berea, eta zuk zeurea. Oharkabe, erabaki duzu bizitzeran gorritik metro bat atzera bizitzea, bidean seinaleak: zaindu segurtasun tartea.
Badakizu, garrantzirik ez duten gauzen artean, garrantzi gehien dutenak, bihurtzen dituzula garrantzizkoenak.
Eta trenak euri tanten kontra lehertzen hasten direnean,
hutsuneak azpimarratuz,
zeure burua ikusten duzu kotxeen argien itzal bustian,
telefonoz deitzen duen
animalia izu eta hipokondriakoa.
Eta tristuraren industriak zuretzat sortuak dituen
ansiolitiko eta kantuak, makrobiotika eta liburuak,
konstelazio eta terapiak, sare sozialak eta farmaziak,
zure melankoli burgesa bezatzen dutenak.
Dena duzu.
Dena duzu galtzeko.
Dena duzu galtzeko beldurra.