Grebalariak

Bizkaiko zahar-etxeetako beharginek greban jarraituko dute datorren urriaren 31ra arte gutxienez; kexu dira, Diputazioa patronalarekiko bitartekaritza lanetan arduragabekeriaz jokatzen ari delako.

Behargin horietako askok atsegin izango dute beren lanbidea, beste askok gorrotatu egingo dute; batzuk goxoak izango dira tratuan, beste batzuk hotzagoak; patxadatsuak, urduriak, berbaldunak zein hitz gutxikoak; sektore feminizatu prekario batean diharduten zaintzaileak denak. Egoiliarren artean ere, erresidentzian aldi baterako daudenak izango dira asko, luzerako daudenak gehienak; bere borondatez joanikoak batzuk, familiak eramanikoak besteak; burua esna eta gorputza lo daukatenak, edo gorputza esna eta burua lo-lo; inork zaindu beharrean dauden aitona-amonak denak. Izango da zapata-kordelak lotzeko, paseatzeko laguntza behar duenik; edo zauriak sendatzeko, edo ezpainak pintatzeko; izango da bakarrik jan, dutxatu, komunera joan ezin duenik; bilobez edo emazte defuntuaz aritzeko, zein isilik (baina konpainiarekin) egoteko premia duenik.

Beraien arteko aliantzatxoak egiten hastea izan zen beharginon lehenengo garaipena; altxamenduak ez baitira ehunka lagunek kaleak hartzean hasten, ezpada bizpahiruk kafe bat hartzen dutenean. Bigarrena zaintzaren problematika agenda politikoaren erdigunera ekartzea izan da. Ea hirugarrena atzeratzen ez den.