Onenean

Pellok galdetu dit ea ez nuen goizean egiteko hoberik Nafarroako Parlamentuaren eraketa ikustea baino, eta ez, ez nuen. Hasi eta buka ikusi dut adineko mahaiak, Koldo Martinez buru, nola deitu dituen, hainbat aldiz, askoren izen eta bi abizenak ia buruz ikasteraino, berrogeita hamar parlamentariak, alfabetoaren hurrenkeran, karguaren zina edo promesa egin zezaten edo, gero, Parlamentuko mahaiaren postuen botoa emateko. Ekitaldia hasi eta buka, euskara izan da nagusi. Euskararen presentzia kontu sinbolikoa, nekez betea edo ametsa izatetik errealitatea izatera pasa da. Ahaztuta genuen euskara ofiziala, instituzionala izan zitekeenik, orain arteko bazterketa egoerara ohituta.

Batbedera ohitu beharko da zerbaitera. Baita elebakarra ere. Eman diezaiegun bere denbora. Onenean, legealdi honetan parlamentari elebakarrak zerbait falta dutela ikasiko dute (aldibereko itzulpenaren kaskoak). Onenean, hurrengo legealdian Parlamentuko mahaiburuak, dena dela ere, praktikotasunez elebiduna behar duela ohartuko dira. Onenean euskara eguneroko lan tresna izanen dute. Onenean kaleetan ere denok, atzoko ekitaldian entzun genuen proportzio berean. Onenean hizkuntza gutxienekoa izanen da guztiontzat hurrengoan.