Armairutik txaketa bat atera dut, txupa marroi kolorekoa, dotorea. Auskalo noiztik jantzi gabea, zoko usaina du.
Hasi naiz poltsikoak miatzen. Batean bi paper mutur, bi tiket topa ditut. Inprimatuta “FESTIVAL DE PELOTA”. Eusko BASQUE. SARRERA. FRONTOIA zein zen ez du ipintzen. EGUNAren laukia, hutsik. Aspaldiko enpresen zigiluak agertzen dira: MASTERJAI S.L. eta JAIALIVE, S.L. Desagertuak biak, lehendabizikoa bai, behinik behin.
Noizkoak ote dira tiketak, ezin esan. Txupa hori soinean eramateko, udaberria edo udazkena izan behar zuen. Negua ez dut uste, udara zenik ere ez. Bi tiket direnez, ez nintzen bakarrik joango. Emaztea edo semearekin seguruenik.
Garai bateko zesta-punta kudeatzen zuten entrepresak bi ziren. Tiketetan agertzen direnak. Zesta-puntaren monopolioa, Eusko Basqueren esku zegoena, JAIALIVEk apurtu zen. Hasiera batean, etsai amorratuak. Egoerak bultzatuta auzolanean aritu ziren. Jaialdi batzuk, txapelketak seguruenik, bien artean antolatu zituzten.
Bi sarrera horiek Donostiako Carmelo Baldan sartzeko balioko zuten. Urte batzuk pasatu dira harrezkero, 10 bat, gutxienez.
Egun hauetan, astelehenetan, Neguko Seriak jokatzen ari dira Gernikako Jai-Alai pilotalekuan. Zesta-puntaz, jakina. Auzolana, Gernika Jai-alai Professional enpresak eta ETB 1en artekoa, berebiziko fruitua ematen ari da. Edukiera mugatua dela eta, 800 bat lagun sartu ziren joan den astelehenean; 200 bat lagun kalean, sartu ezinik Ez da txantxa.
Antolatzaileek erabaki dute hurrengoan sarrera bakoitzeko bost euro kobratzea, aldez aurretik erosi behar direnak. Lehengoan gertatu zena ekiditeko. Interneten daude salgai, eta nik dagoeneko hiru sarrera erosi ditut bi lagunekin batera joateko.
Txupa marrroia eskuilatu eta aireratzen jarri dut, zoko usaina kentzeko. Dotore asko joango naiz Bakearen hirira txaketa marroiarekin, beisboleko kapelarekin. Floridan erositakoa Tampa Bay Rays beisboleko taldearena. Sugearen larruarekin egindako kanpero batzuk er baditut. Indiano baten moduan azalduko naiz Gernikan. Hemen dator Donostiako “Croocodile Dundee”.
Egingo dudana, baita ere, sarrera berriak poltsiko berean gorde. Txupa marroian. Armairuan utzi eta hemendik hamar bat urtera berriro atera.
Egoera nolakoa izango da hamar bat urte barru. Pilotariak, bakarren bat kenduta, gainerakoak erretiroa hartuta egongo dira. Izan ere, Neguko txapelketaren batezbestekoa 35 urtekoa da. Atera kontuak.
Antolatzaileak berak izango al dira? EITBk jarraituko al du “Pilotaren Etxea” izaten, zesta-punta apopilo gisan?
Zesta-punta aro berri batean sartu dela entzuten dut. Olatua gero eta handiagoa bilakatzen ari dela. Surflariak pozez zoratzen, baita ikusleak ere. Eta ni hondartzatik begira nagoela largabista batzuekin ikusten dut neure burua. Ez dadila itsasoa baretu. Etor bitez olatu gehiago eta ez dadila festa giroa bukatu, all night long.
Mahai gainean ditudan bi aspaldiko tiketetara joaten zaizkit begiak, eta Sisiforen mitoa etortzen zait gogora.
Sisifo gizagaixoa Jainkoen kontra errebelatu omen zen desafioa eginez. Jainko ahaltsuek zigortu zuten. Harri puska galanta bizkarrean bota, eta mendi tontorrerarino eramatea behartu zuten. Behin, mendi puntan, harria askatu eta maldan behera joaten utzi behar zuen. Operazio bera behin eta berriro errepikaraziz, epemugarik gabe.