Gaur Mamuki ez da ongi esnatu. Mukiz beterik, ezin inor izutu... eta, sustorik gabe, ezin gau beltza ospatu! «Nola sendatu?», dabil pentsatu eta pentsatu. Sustoak hainbeste maite ditu...

Orion haurrari beldurra ematen diote liztorrek, munstroek, txabolek, ekaitzek, txakurrek, armiarmek, eta altuerak, baina beldur handiena ematen diona zera da... iluntasuna! 
Murgildu Orionekin batera abentura honetan.

Beldur deitzen didate, eta txoritxo bitxi bat naiz. Txiki-txikitatik beldurra ematen dit hegan egiteak; pentsa ezazu zein nekagarria den niretzat leku batetik bestera oinez joatea! Nire hankak txikiak dira eta oso mantso nabil. Hegan egin nahi dut, baina ez naiz ausartzen...

Garena baino txikiagoak sentitzen gara askotan; gutxitan, garena baino handiagoak.

Bilbuk ez du inora oinez joan nahi. Jakina, nahiago du amatxorekin arretxikili ibili! Baina amatxo neka-neka eginda dago. Hainbeste, ezen atseden hartzea erabaki baitu, Bilburen kotxetxoan eserita…

Aurtengo udan dena lehor dago: zerua beti urdin, belardiak hori daude, eta igerilekuak hutsik! Junek euria egiteko teknika guztiak probatu ditu: gaizki kantatu du, marigorringoak eta tximeletak bilatu ditu, euritako bat ere margotu du…

Hegoak zabaldu eta hitz egiten dut, eta kontatu. Zoritxarrez, askotan, itxiak izaten ditut hegoak, hitzak preso edukiko banitu bezala…

Jakomintxo zintzoa da, atsegina, adimentsua... Gehiegi maite dugu? Ezta pentsatu ere! Jakomintxo maitagarria da. Lehen haurtzaroaren etapa ederrerako gozagarri.

Lehen eskola eguna da, eta Brunak lagun berri asko egin ditu. Guztien izenak gogoratu nahi ditu, gero aitonari banan-banan aipatzeko. Eta, horretarako, zer hoberik abesti bat baino? Ipuinaren bidez, egileak alzheimerra zer den eta zer ondorio dituen azaldu nahi die haurrei.

Oroimenaren garrantzia azpimarratu nahi du liburu honek. Aitonak bilobari kontatuko dio arbola berezi batek zer eragin izan duen bere bizialdian, eta ondorengo belaunaldiei transmititu nahi die maitasun hori.