Konfinamenduak 3,1 milioi pertsona salbatu dituela ondorioztatu dute

Londresko Imperial Collegeko ikertzaileek adierazi dutenez, jendea etxean ixteak %81 gutxitu du infekzio kopurua.

Miarritzeko Portu Zaharreko hondartza, deskonfinamenduko bigarren fasean. Neurriak azkarregi ez lasaitzeko eskatu dute ikertzaileek. GUILLAUME FAUVEAU
Edu Lartzanguren.
2020ko ekainaren 8a
16:37
Entzun

COVID-19 gaitzaren izurriari aurre egiteko harturiko gizarte neurrien eragina aztertu du Erresuma Batuko Imperial College unibertsitateko zientzialari talde batek. Kalkulatu dutenez, %81 pertsona gutxiago kutsatu dira neurrioi esker mundu osoan, eta 3,1 milioi pertsona gehiago ez hiltzea ekarri dute, maiatzaren hasierarako.

Nature aldizkarian argitaratu dituzte emaitzak, baina artikulua oraindik gainbegiratzeko dagoela ohartarazi dute.

Aztertu dituzten herrialde guztietan, konfinamenduak batetik behera jaitsi du izurriaren kutsatzeko ahalmena. Kutsaturiko pertsona bakoitzak beste bati baino gutxiagori pasatzen dionean gaitza, esaten da izurri bat kontrolpean dagoela.

Europako 11 estatutako datuak aztertu dituzte ikertzaileek, izurria zabaltzen hasi zenetik maiatzera arte, orduan hasi baitziren konfinamendu neurriak arintzen. Gaitzaren kutsakortasuna aztertu dute astez aste, eta martxoan ezarritako konfinamenduak hori nola murriztu duen ikusi dute. «Gure ereduak atzerantz kalkulatzen du, atzemandako heriotzetatik hainbat aste lehenago gertaturiko transmisioetara», idatzi dute ikertzaileek.

«Ondorioztatu dugunez, behatu ditugun herrialde guztietan, harturiko neurriak aski izan dira oinarrizko erreprodukzio zenbakia 1etik jaisteko». Halako gizarte neurriek, batez ere konfinamenduak, «eragin handia» dute kutsatzeak saihesteko, adierazi dutenez, eta «etengabeko esku hartzea» aholkatu dute, hau da, neurriak azkarregi ez lasaitzeko, koronabirusaren kutsatzea «kontrolpean» mantentzeko.

Iruzkinak
Ez dago iruzkinik

Ordenatu
0/500
Interesgarria izango zaizu
Nabarmenduak
Orain, aldi berria dator. Zure aldia. 2025erako 3.000 babesle berri behar ditugu iragana eta geroa orainaldian kontatzeko.