Administrazio publiko desberdinetan behin-behinean urteak daramatzaten ehunka milaka langileren etorkizuna baldintzatuko duen proposamenarentzat arloko sindikatu nagusien —CCOOren, UGTren eta CSIFen— babesa lortu du Miquel Icetak, Funtzio Publikoko Espainiak ministroak.
Akordioaren arabera, hiru urtetik gorako epean behin-behinean betetako egiturazko lanpostuak eskaintza publikora aterako dira. 300.000 lanposturen kopurua aipatu du Espainiako Gobernuak, nahiz eta sindikatuek askoz ere gehiago direla esan izan duten. Oposizio horietan konkurtso faseari %40ko balioa emango zaio, eta hor gehienbat esperientzia hartuko da aintzat, hots, bitarteko langileek puntu gehiago izango dituzte.
Oposizioan plazarik lortzen ez duten bitarteko beharginek lan egindako urte bakoitzeko 20 eguneko kalte ordaina jasotzeko eskubidea izango dute, hamabi hilabeteko soldata gehienera; eta era berean, lan poltsetan sartuko dira.
Asmoa da ere Langile Publikoen Oinarrizko Estatutuaren erreforma bultzatzea, batez ere gehieneko hiru urteko muga jartzeko hutsik dauden plazak behin-behinean betetzeari.
Errege lege dekretua
Icetaren asmoa da proposamena bihar, asteartearekin, errege lege dekretu bihurtzea Ministroen Kontseiluan. Eta hala, beste prozedurarik gabe, hilabete baten buruan bozkatuko dute hura onartu ala ez Kongresuko diputazio iraunkorrean, udako oporraldiaren ondorioz, saiorik ez dagoelako. Ministerioaren arabera, presazkoa da aldaketa hauek onartzea, Europako Batzordeak ezarritako epeak bete behar direlako.
Akordioak, hala ere, ez du jaso bileran zeuden ELAren eta CIGen babesik jaso. «Guk ezezko biribila eman diogu», azaldu du Igor Eizagirre ELAko zerbitzu publikoetako arduradunak. Haren ustez, akordioa «oso larria da; milaka langile publikoren lanpostuak daude jokoan». Mobilizatzen jarraituko dutela esan du, eta funtzio publikoko azken greban parte hartu zuten aldeekin eta beste kolektiboekin hitz egiten ari direla. Madrilen adostutakoak ez du jasotzen bitarteko gisa jardun diren langileentzako aparteko eskaintza berezirik. Eta horrez gain, ELAren ustez, plazarik lortzen ez duten langileentzako kalte ordainak ez daude ziurtatuta, plazari lotuta daudelako, eta zaila izango delako horiek eskatzea hezkuntzan edota osasungintzan hainbat plazatan aritu eta bata bestearen atzetik kontratuak pilatzen joan diren langileentzat.
Babesetan murritz
Arazo handiena, hala ere, birjartze tasek hor jarraituko dutela da, eta ondorioz, eskainiko diren lanpostuen kopurua ezartzeko eskumena Madrilek izaten jarraituko duela. Hori da ELAren ezezkorako arrazoi nagusia.
Eta erkidego askoren ezetzarena ere. Joan den ostegunean erkidegoen babesik ez zuen lortu Icetak, horretarako deitu zen Sektore Konferentzian. Eusko Jaurlaritzak iritzi zion birjartze tasekin eta kontratuen iraupena hiru urtera mugatzearekin «euskal administrazioek beren funtzio publikoa antolatzeko duten eskumenaren inbasioa areagotzen» duela Espainiak.
Icetari tratuak besteen kontura egitea leporatzen diote erkidegoetako batzuek. Azkenean, politikari katalanaren oraingo negoziatuan, Espainiako Administrazio Publikoan, behin-behinekotasun tasak askoz txikiagoak dira erkidegoetan baino, eta beraz, ez luke hainbeste ordaindu behar kalte-ordainetan.
Erkidegoetako administrazioek, aldiz, behin-behinekotasun tasa askoz handiagoak dituzte, funtsean, haien eskumeneko direlako langile kopururik handienak hartzen dituzten zerbitzuak, hala nola, hezkuntza eta osasungintza.
Urteetan, krisia argudio, Madrilek zorrotz mugatu zizkien erkidegoei LEP lan eskaintza publikoetako plazen kopuruak. Birjartze tasekin, urte batzuetan, erretiro eta abarrekin hutsik gelditutako plazen %10 bakarrik atera ziren LEPetara, eta soilik azken urteetan orokortu dira %100eko eta %110 inguruko berritze tasak. Beraz, plaza askok urteak daramatzate eskaintza publikorik gabe, behin-behinean beteta. Hortik bereziki erkidegoetako itzelezko behin-behinekotasun tasak.
Zerbitzua kolokan
Kalte ordainetan dirutza pagatzera derrigortuak, eta gainera, behin-behinekotasunaren arazoa konpondu gabe geldituko diren beldur dira erkidegoak. Izan ere, Icetaren ministerioak agintzen jarraitu nahi du zenbat plaza atera ditzaketen eskaintza publikoetara.
Muga horrekin, erkidegoentzat eta tokiko administrazio askorentzat zaila da irtenbidea ematea dekretuaren beste neurri nagusiari. Ezin badituzte nahi beste/behar beste postu atera eskaintzetara, gertatuko dena da hiru urteren buruan hutsunea ezingo dutela bitarteko beste langile batekin bete, eta zerbitzua kolokan gera daiteke.
