Lasto ardoak

Jurako ardo horiak pixka bat ezagutzeko aukera izan genuen aurreko batean. Gaur vins de paille, hau da, lasto ardoak ezagutuko ditugu.

Antzina lasto ardoak munduko zenbait tokitan egiten ziren arren, egun Alsazian eta Rodanon baino ez dira aurkitzen, eta Juran, noski.

Badirudi jatorria Alsazian dutela eta XVII. mendean hasi zirela ardo hauek lantzen, Juran hain zuzen. Orain ere Jurakoak dira onenak eta ezagunenak, Rodanoko Chapoutier eta Chavenen baimenarekin...

Jurako lasto ardoak Chavagnin eta chardonnay mahatsekin egiten dira, baina poulsard eta trosseau ere erabiltzen dituzte, kopuru ez oso esanguratsuekin baino ez bada ere.

Mahatsak lastozko esteretan lehortzen uzten ziren, zoruan zabalduta...eta hortik, lasto izena.

Gaur egun, zenbait upategik sistema hau mantentzen duten arren, gehienek beste modu batzuk erabiltzen dituzte mahatsak lehortzeko, usteltze arriskua oso handia zelako eta azidotasun lurrunkorrak, bolatilak gora nabarmen egiteko arrisku handia zegoelako.

Garai batean ardoa egiteko teknikak oso sinpleak eta zaharrak ziren, eta hura zen ardo gozoak egiteko modu bakarrenetarikoa.

Mahats mordorik onenak aukeratzen dira, mahats helduak, eta zulatutako kaxetan, eskegita, toki lehor eta ondo aireztatu batean lehortzen uzten dira. Hiru bat hilabete emango ditu mahatsak lehortzen eta pasifikazioa amaitzerako 100 kilo mahatsetik 15-20 litro muztio baino ez dira geratuko, ura galduz eta azukreak, azidotasuna eta beste osagaiak kontzentratuz, litroko 310 gramo azukrelortu arte.

Lehortze garaian gertatzen den oxigenazioa dela eta, ardoek anbar eta urre ilun arteko kolorea hartzen dute. Hartzidura oso motel hasten da, eta gero era naturalean eten egiten da, horrek dakarren azukre kontzentrazioarekin, betiere oso azidotasun zorrotzari eutsiz...

Alkohol neurria 13 eta 14 gradutakoa da, graduazio naturala, betiere, inolako substantziarik gehitzeko beharrik gabe. Gero Borgoinako piece-etara pasatzen dira ardoak, 228 litroko erabilitako upeletara, eta han emango dituzte, ontzen, hemezortzi hilabete, gutxienez.

Ohikoena 0,375 litroko botiletan botilatzea izaten da, etabatez beste hamar urte irauten dute.

Baina, nolakoak izaten dira ardo lastoak?

Usainei, aromei dagokienez, oso ardo adierazkorrak dira; espeziak (intxaur muskatua), akazia eztia, fruta oso-oso heldua, ia-ia konfituran, piku-ogia, lur usainak, fruitu lehorrak, torrefaktuak (kafea, kakaoa...) eta laranja-azala.

Ahoan izugarrizko dentsitatea dute, eta berriz ere torrefaktuak eta ogi xigortua dakarkigute gogora... Luzeak, oso luzeak eta iraunkorrak dira zinez, zoragarriak...