Europako nortasun digitalaren promesak (eID) gure nortasun digital nazionalak (sic) beste ezaugarri pertsonal batzuekin (hala nola gidabaimenak edo diploma akademikoak) nahasten dituzten zorro digitalak sortzea iradokitzen du. Proposamen horrek herritarren eta enpresen bizitza digitala errazteaz gain, Europan nortasun digital bakarra lortzeko urrats erraldoi gisa aurkeztu dute.
Hala ere, zenbait ikertzailek, zientzialarik eta GKEk aditzera eman dituzte, gutun ireki batean, sistema horrek gure datu pertsonalen pribatutasunerako eta segurtasunerako ekar ditzakeen mehatxuak. eIDk, pribatutasuna babesteko asmoz diseinatuta egon arren, ateak ireki diezazkioke datu pertsonalen zelatatze eta pilaketari, beharrezkoa denetik haratago, gure osasuna, finantzak eta online jarduera bezalako alderdi intimoak barne hartuz.
Gainera, 45. artikulu eztabaidagarria bezalako xedapenak sartu izanak arrisku maila handiago bat gehitzen du; gobernuek HTTPS komunikazio zifratuetan esku har dezaketela iradokitzen baitu, webguneko segurtasuna eta pribatutasuna are gehiago higatuz. Segurtasun digitalean izandako atzerapauso horrek iraganeko jardunbideetara garamatza.
Nortasun digital zentralizatuaren eredu horren aurrean, non hirugarrenek gure nortasun digitala kontrolatzen eta kudeatzen duten, identitate digital burujabearen alternatiba dago. Erabiltzailea ardatz duen ikuspegi horrek gure identitate digitalaren gaineko erabateko kontrola eskaintzen digu, pribatutasuna, eramangarritasuna eta gure datuen gutxieneko esposizioa sustatuz, teknologia deszentralizatuen eta gardentasuna eta elkarreragingarritasuna bezalako printzipioetan oinarrituz. Kasu horietan datuak beti izango dira erabiltzailearenak, eta horrek aukeratuko du zein entitateri eman baimena horiek eskuratzeko eta zenbateraino, beharrezkoa den informazioa soilik emanez.
eIDaren ezarpena, mundu digitalerako sarbidea errazteko duen ahalmen guztiarekin, ez da gure pribatutasunaren eta segurtasunaren kontura egin behar. Nortasun digital burujabeak bide bideragarria eskaintzen du norbanakoen oinarrizko eskubideak errespetatu eta babesten dituen gizarte digital baterantz, eta garaia da alternatiba hori serioski Europaren etorkizun digitalerako oinarritzat hartzeko.
