Klima krisia, funtsean, gizarte krisia da. Pertsonei eta gizarteari buruzko ikerketa funtsezkoa da politika publikoek eta profesionalek jasangarritasun erronkei aurre egiteko. Izan ere, gizartearen beharrak eta nahiak ikertzerakoan, premiaz behar diren aldaketak lortzen ahal dituzte. Gizarte zientziek jendearen portaera aldaketak ulertzen eta teknologia berriak erabiltzen laguntzen dute, baita ingurumen politikak sozialki sendoak izan daitezen ere. Gainera, gizarte zientziek berrikuntzak eta mundua pentsatzeko erabiltzen ditugun ideiak eta paradigmak eraldatzen dituzte, eta hori oso beharrezkoa da gaur egun bizi garen krisi testuinguruan.
Hala ere, zientzia teknikoekin eta naturalekin alderatuta, Horizonte 2020 programaren deialdien aurrekontu osoaren %8 inguru baino ez zen bideratu ikerketa sozialera 2018an. Izan ere, 1990eko eta 2018ko epealdi osoan, ikerketa klimatikorako finantzaketaren %5,21 bakarrik bideratu zen gizarte ikerketara, krisi klimatikoari aurre egiteko. Desberdintasun hori are nabarmenagoa da Hegoaldean, Erdialdean eta Ekialdean, Europako ipar-mendebaldeko herrialdeekin alderatuta.
Social Sciences and Humanities for Climate, Energy and Transport Research Excellence (Gizarte Zientziak eta Giza Zientziak Klima, Energia eta Garraioan Ikertzeko) Europako proiektuak ikerketa sozialak krisi klimatikoari egiten dion ekarpena indartu nahi du, Europako hainbat herrialderekin batera. BC3 Basque Centre for Climate Change zentroak ikerketa bat garatu du Europa hegoaldeko zientzialari sozialek aurre egin behar dieten erronkei mugak ezartzeko. Hori kontuan hartuz, krisi klimatikoari egiten dioten ekarpena hobetzeko dituzten proposamenak jasoko dituzte, erronka horiei aurre egiteko. Emaitzak Europako Batzordeari emandako jarrera dokumentu batean jaso dira, eta 11 hizkuntzatara itzuli dira, momentuz.
Etorkizunari begira
Beste eskaera batzuen artean, ikertzaileek iradokitzen dute gizarte zientzien eta humanitateen funtsezko balioa aitortzea ezinbestekoa dela, baita Europan dauden ikerketa eta erakunde kultura guztien garrantzia azpimarratzea ere; egungo prekaritatea gainditzeko ahaleginak egin behar dira ikerlarien arabera, talentuari eusteko aukerak sortuz eta tokiko komunitateekin iraupen luzeko proiektuak garatuz: horiek baitira klima arazoen gizarte balio handiena ematen dutenak.
Horretarako, ikerlariek beharrezkotzat jotzen dute proiektuak eta jarduera akademikoak baloratzeko irizpideak garatzea, baita diziplinarteko prestakuntza eta lankidetza programak garatzea ere. Horrela, egungo prekaritatea gainditzeko bidea irekiko dutela uste dute ikerlariek, poliki-poliki dauden ikerketa zentroak gehiago sustatuz. Talentuari eusteaz gain, berrikuntza eta aurrerapauso guztiak zientzia teknikoen berdintasun baldintzetan egin beharko dira, noski.
