Datazioak egiteko prozesuak gero eta zorrotzagoak dira teknologiari esker

Azken hamarkadetan historiaurreko aztarnak datatzeko erradiokarbonoaren proba baliatu izan da batik bat. Datazio erradiometrikoa da; karbono-14 isotopoa hartzen du oinarri. Arkeologiaren barnean proba fidagarritzat jo izan da. Karbono-14aren emaitza beste aldagai batzuekin osatu dute paleontologoek fosil bati urte kopuru bat emateko. Gaur egun metodologia gero eta zorrotzagoak eskaintzen ditu teknologiak. Grotta del Cavalloko hortzak datatzeko, kasurako, itsas maskorrak erabili dituzte; hortzen mailan azaldutako maskorrak dira, eta aztarnategia bera datatu dute. Maskorrak apaindura gisa erabiltzen zituzten euren gorputzean eramateko, eta fidagarritzat jotzen dira datazioa egiteko. Bestalde, hainbat aztarnategitako laginen eredu digitalekin alderatu dituzte esne hortzak, gizaki modernoarenak direla frogatzeko. Ezaugarri morfologikoek ez lukete zalantzarako tarterik utziko; esmaltearen geruza ere aztertu dute.