Pospoloarena

Garai bateko ekonomikak, butanoak eta gasak baztertu ditugu, gero eta sukalde sofistikatuagoak gozatzeko. Zigarroa utzi ez duenak, zigarroa uzteko grina du. Erretegi eta txokoetako arranparrilak sopletearekin pizten dituzte. Bukatu dira, bada, pospoloak etxeetan eta patriketan. Eta pospoloekin batera, hainbat esamolde: pospolo-kaxa batean kabitzen zen ume gaixoa; pospolo batek baino buru gutxiago du; pospolo hezearen garra zeukan; pospolo asko eta fosforo gutxi. Agian galduko da pospoloak piztutako esamolde adierazkorrena ere: bazkaria oraindik pospoloan daukat!

Esamolde bati bidea zabaldu zion objektua desagertutakoan, esamoldeak zentzua galtzen du eta, onenean, fosildu egiten da. Edodesagertu.

Baina, zorionez, hizkuntzek ere, pertsonok bezala, indar eta malgutasun handia dute egokitzeko. Horixe erakusten du orain gutxi auzo bati entzun nionak: ai, ene, ni hemen eta bazkaria oraindik Eroskin!