Publikoa

Aurten ez dut, tamalez, areto ilunetan galtzeko aukerarik izan, baina han-hemengo hotsek diote azken aldiko Zinemaldirik onena izan dela, bai eskaintzaren aldetik, baita publikoaren erantzunagatik ere. Euskal produkzioari dagokionez, inoizko uztarik onenaren aurrean omen gaude. Amorratzen gaude bertan eman diren pelikulak ikusteko.

Euskal zinearen sokak gero eta etenaldi laburragoak ditu, eta pixkana-pixkana, nahiko urrats sendoak ematen ari da bai kalitatearen aldetik, eta baita egituren eraikuntzan ere. Baina euskal zinea ez da bi zororen ekimena. Publikorik gabe, nekez egongo da euskal zinerik. Banatzaileek edo zine-aretoek ere euskal zinea izan behar lukete eta ez dira. Beti izango dira arazo estrukturalak, baina beste sektore horiek gabe, euskal zinearen estruktura beti izango da ahula, teilatua baino ez duena.

Guk ere euskal zinearen parte bizia izan nahi dugun, takilletan ikusiko dugu.