Publikoa

Ez dakit, gizonak imajinatzen ditut goizean baratzera joaten txirri-txarra, porruak aldatu, landareak bakandu, zopizertzen, pozak, badutelako zeregin bat egunero, badutelako nora joan, denbora non eta nori eman. Eta emakumeak imajinatzen ditut, tarte bat hartuta baratzera hurbiltzen, lur lehorra ureztatzen arratsaldean, tipulak batzen, pinu hostoa botatzen, pozak, aspaldiko partez tomateek tomate zaporea dutelako, harra ibili duten marka, jateko modukoa den seinale. Eta gazteak imajinatzen ditut, aitzurra hartuta lur gorria goldatzen, denena eta inorena ez den lurra izerdiz bustitzen, auzolanean.

Lurra zekena da lurra gaitza da lurra ustela da lurra gogorra da lurra harritsua da lurra zikina da lurra astuna da lurra elkorra da lurra nekagarria da lurra latza da lurra amorragarria da lurra beltza da.

Lurra gorria da, udalarena da lurra, anbulatorioa egiteko omen ziren, lagata eduki dute orubea urtetan, anbulatorioa ez zen iritsi, herritarrak batu egin ziren, baratzea jarriko dugu, lurra lantzen duenarentzat!

Txorimaloa ere kendu egin digute barren, esaten zuen, sinistu ezinda, azken hilabete hauetan baratzean lanean ibili den gizon batek. Udalak txikitu du baratzea, eta txorimaloa.