Alexei Bolotov alpinista ezaguna (Errusia, 1963) hil zen atzo, Everesteko (8.848 metro) hego-mendebaldean bide bat irekitzen saiatzen ari zela erorita. Bolotovek 50 urte zituen, eta ibilbide ikusgarria: 11 zortzimilako zeuzkan igota, eta bi aldiz irabazitakoa zen Urrezko Pioleta. Ingeniaria zen, eta harro zeraman hori: "Alpinismoa denbora-pasa da niretzat, ez dut famarik nahi", zioen. SESB desegin baino lehen hasi zen alpinismoan, kirol bezala oso leihakorra zen garaian. Joera horretatik aldendu zen bera, ordea. "Hau ez da futbola edo tenisa. Honek ez du dirurik ematen. Horregatik ez goaz hara arrakastaren bila. Hara goaz bizitza ematen digulako".
Bere izena eta Iñaki Otxoa de Olza iruindarrarena 2008ko maiatzaz geroztik lotuta geratu ziren betiko, Holia Colibasanurenarekin batera, Bolotovek Otxoa de Olza laguntzeko lanetan parte hartu baitzuen. Datorren astean beteko dira bost urte Otxoa de Olza hil zela, maiatzaren 23an, Annapurnan. Erreskatearen nondik norakoak kontatzeko filmean, Pura Vida, parte hartu zuen: "Nik ez naiz mendian arriskatzen", zioen. Eta emazteak: "Eta Annapurnara bakarrik igotzea ez al zen arriskutsua izan?".
Espediziokide ziren Otxoa de Olza, Bolotov eta Horia Colibasanu 2008ko maiatzean Annapurnara igotzeko. Iruindarrak, gaixo, igoera utzi zuenean, Colibasanu geratu zen berarekin, eta Bolotov gailurrera iritsi zen. Bueltakoan edema bat zuen biriketan, eta jaitsi beharra izan zuen, ez hiltzeko, baina egoraren berri izan zuenean gora itzuli zen. "Iñakiri laguntzeko itzultzea nire eginbeharra zen", esan zuen gero. "Gizakiok elkar laguntzeko beharra daukagu, edozein egoeratan. Tontorrera ailegatzea ez da beharra, ez diot inori zor, baina laguntzea beharrezkoa da eta ez dago nire osasunaren menpe. Egin beharra daukat edozein egoeratan nagoelarik ere".
