Gorako bidean da

Eusebio Sacristanek urtebete egin du Reala zuzentzen. Haren aginduetara, taldeak estatistika onak lortu ditu: 38 partidatan 58 puntu. Bost taldek soilik eskuratu dituzte puntu gehiago. Europako postuetan legoke, beraz.

jon eskudero
Donostia
2016ko azaroaren 10a
00:00
Entzun 00:00:0000:00:00
Urtebete bete zen atzo Eusebio Sacristan (La Seca, Espainia, 1964) Realeko entrenatzailea dela. Hain zuzen, David Moyesen ordezko izendatu berritan hitzeman zuen gogor ekingo ziola lanari. «Daukadan taldea asko gustatzen zait», aitortu zuen. Zalantzak zeuden benetan ari zen edo ez. Bada, urtebeteren bueltan, tokitan geratu dira orduko zalantzak. Eusebiok berak hainbat gorabeherak izan baldin baditu ere, kopuru objektiboek ez diote gezurrik. 38 partida aintzat hartuta, liga oso bat alegia, 58 puntu eskuratu ditu Realak entrenatzaile espainiarra buru duela. Bost taldek bakarrik lortu dute puntu gehiago: hiru handiek (Real Madrilek, Bartzelonak eta Atletico Madrilek), Vila-realek eta Athleticek. Beraz, seigarren litzateke sailkapen batean, hots, Europarako postuetan. Baina puntuen gainetik nortasuna eta jokatzeko estiloa eman dizkio Eusebiok taldeari, eta ez da harritzekoa inguruak etorkizunari ilusioz begiratzea.

SINESMENA ETA LANA

Egoera zailean hartu zuen taldea Eusebiok iazko azaroan. Urtebete lehenago, azaroan ligak duen etenaldian Jagoba Arrasate kargutik kendu zuen zuzendaritzak, eta urtebetera Moyes. Haserre ziren zaleak, autoestimua jaitsita jokalariak, eta proiektua errotik aldatzea erabaki zuen Jokin Aperribairen lantaldeak. Bestelako entrenatzaile baten alde egin, eta bete-betean asmatu zuen. Taldea jaitsieratik gertu egonagatik, jokalariekin komunikazioa berreskuratu, eta taldeari hobeto zetorkion jokoa zelairatu zuen entrenatzaileak. Baloia edukitzeari garrantzia emanez.

Errezeta horri gehitu zion defentsan hobeto egoteko ordena. Lehen partidetan aurkari gaiztoak izan zituen arren —Bartzelona, Real Madril, Vila-real, Sevilla eta Valentzia—, ez zion uko egin ohiko joko estiloari, eta Anoetan egin zuen indartsu Reala, jaitsieratik aldenduz. Hori bai, etxetik kanpoko irudi eskasak taldeari ez zion utzi ligaren bigarren zatian sailkapenean gora egiten.

LESIOAK ETA IDEIA ALDAKETA

David Zurutuzak apenas jokatu zuen apirilera arte. Bada, haren hutsunea gutxi ez, eta ordura arteko bi jokalari onenetako bik min hartu zuten: Sergio Canalesek eta Imanol Agirretxek. Hutsuneak hutsune, ohiko estiloari leial izan zitzaion entrenatzailea hasieran, baina emaitzek ez zioten lagundu. Batez ere Molinonen jasandako porrotak harrotu zituen (4-1) hautsak. Horregatik, ideiak aldatu beharrean sentitu zen. Jonathas de Jesus ipini zuen aurrelari, eta hari egokitutako jokoa egiten hasi zen Reala. Besteak beste, kontraerasora jokatuz. Horretarako, Mikel Oiartzabalek protagonismoa hartu zuen hegal batean, eta Carlos Velak bestean. Diego Reyes ere zelai erdian aritu zen Asier Illarramendirekin batera. Ondorioa zera izan zen: Jonathasek sei gol sartu zituen zazpi partidatan, eta Realak lau garaipen jarraian lortu zituen. Europako postuetatik soilik hiru puntura jarri ziren txuri-urdinak.

Baina luze jo behar zuen oraindik sasoiak. Aurkariek asmatu egin zuten Realarekin nola jokatu, eta, berriro ere, bolada txar batean murgildu zen. Erregulartasunik eza izan zuen bekatu nagusi. Las Palmasek Anoetan irabazi izanak min egin zuen, eta etxetik kanpoko lan eskasak berriro ere beherantz begira jarri zuen Reala. Velak eginiko umekeriak ez ziren lagungarri izan. Giro nahasia sortu zuen Zubietan.

DAVID ZURUTUZA

Hortaz, Eusebiok lana izan zuen gauzak bere onera ekartzen. Vela ez zen duela bi sasoiko bera izan, baina konpromisoa berreskuratu zuen, eta, batez ere, Zurutuza osatu zen. Hark eman zion pizgarria taldeari. Hasierako hamaikakora itzuli zenez, Jonathas aulkira bueltatu zen, eta taldea ohiko jokoa egiten hasi zen. Defentsan erosoago zeuden jokalariak, eta erasoan ere baloia oinetan izan eta jokoa kontrolatzeko aukera handiagoa zuten. Era horretan etorri ziren, esaterako, Sevillaren zelaian lortutako garaipena, etxean Bartzelonaren aurka eskuraturikoa, Valentziaren aurkakoa eta Vila-realen kontrako berdinketa ere. Liga zapore gozoarekin amaitu zuen taldeak, bederatzigarren postuan. Bizi behar izandako gorabehera guztiak zirela tarteko, ez zen emaitza txarra izan. Gainera, harrobiko gazteak nabarmendu ziren: Aritz Elustondo eta Oiartzabal.

ESKU LIBURUAREN GARAIA

Baikortasunik ez zen falta, beraz, denboraldi-aurrean. Ordura arte,taldearen baldintzetara egokitu beste erremediorik ez zuen izan Eusebiok, baina sasoi honi begira gustuko taldea osatu zuen. Aldaketa nabarmenena zera izan zen: Jonathas utzi eta Willian Jose fitxatu izana. Izenen gainetik, baina, entrenatzaileak denbora zuen lana lasai egin eta bere esku liburua praktikan jartzeko. Alegia, aurretik landutako guztia oinarri hartuta, taldeari beste bultzada bat ematea zuen helburu. Jokoaren ekimena oinarri hartuta, sakontasuna lortzea erasoan, eta defentsan sendotasuna irabaztea.

Landutako guztia zelaian azaltzea kosta zitzaion Realari lehen jardunaldietan, baina pixkanaka beste abiadura bat hartuz joan dira jokalariak. Lehen, baloiaren zirkulazioa ez zen aski ona eta azkarra izaten aurkariaren presio lerroa gainditzeko, eta kontrako taldeak kokapen egokiarekin berreskuratu ahal izaten zuen baloia, eta gero min eragin. San Mamesko porrota lezio izan zuten txuri-urdinek. Zelai erdian bi baloi galduta, partida oparitu zuten. Ordea, xehetasunak hobetuz joan dira, eta gauzak funtzionatzen hasi.

HAMAIKAKO ZEHATZA

Jokoa erabat eraginkorra izan zedin, zera falta zen nagusiki: erasora arriskuarekin iritsi eta golak sartzea. Oiartzabalek agerpen distiratsua izan zuen iragan sasoian, baina haren lanarekin ez zen aski. Willian Jose fitxatuta ongi asmatu zuen zuzendaritzak, jokalariaren ezaugarriak egokiak baitira taldearen jokoarentzat. Velak eta biek behetik gora egin dute nabarmen, eta, Xabi Prietoren patxada lagun, Realak hobeto kontrolatzen ditu partidak. Illarramendi eta Zurutuzaren lana ere goraipatzekoa da zelai erdian. Eta, atzean, bere onenean da Iñigo Martinez. Raul Navas berari konfiantza ematen dio. Carlos Martinez eta Yuri Berchiche ere ondo ari dira. Hots, aspaldiko denboran lortu ez duena baliatzen ari da Eusebio: erregulartasuna. Ia beti hamaikako beraren alde eginda, taldea hazten ari da.

EUSEBIOREN ETORKIZUNA

Begi bistakoak dira emaitzak. Liga hasiera dotorea izan du Realak, jokoan izandako 33 puntuetatik hemeretzi eskuratu baititu. Erritmo horretan, Europara joko luke. Hain liga hasiera on bat ikusteko, 2002-2003ko denboraldira jo beharra dago. Raynald Denoueix zen orduko entrenatzaile, eta taldeak 23 puntu eskuratu zituen lehen 11 jardunalditan. Geroztik, aurtengo sasoia ari da izaten onena Lehen Mailan. Bada zerbait.

Gauzak hala, pentsatzekoa da klubaren eta Eusebioren artean ez dela arazorik egongo kontratu luzapena sinatzeko. Entrenatzaileari ekainean amaituko zaio hitzarmena, eta, oraindik ere, bi aldeak hizketan hasi gabeak dira. Presarik ez dutela adierazi izan badute ere, Eusebiok Donostian jarraituko du ia ziurrenik.
Iruzkinak
Ez dago iruzkinik

Ordenatu
0/500
Interesgarria izango zaizu
Nabarmenduak
Kazetaritza propio eta independentearen alde, 2025 amaierarako 3.000 irakurleren babes ekonomikoa behar du BERRIAk.