Bertikala naiz

Baina nahiago nuke horizontala banintz.

Ez naiz lurrean sustraiak dituen zuhaitza,

mineralak eta amaren maitasuna zurgatzen

martxoan hostoak lora daitezen.

Ez naiz lorategiko ederra, kolore bizi horiekin

harridurazko oihuak erakartzen dituen hura,

petaloak laster galduko dituela jakin gabe.

Nire aldean, zuhaitza hilezkorra da

eta lorea, ni bezain altua ez bada ere, deigarriagoa da,

eta bataren bizitza luzea nahi dut eta bestearen ausardia.

Bart, izarren argi infinitesimalaren azpian,

zuhaitzek eta loreek haien usain freskuak barreiatu dituzte.

Beraien artean nabil, baina ez dira konturatzen.

Batzuetan uste dut, haien antz handia

izan behar dudala lotan,

pentsamenduak iluntzen zaizkidanean.

Nirekiko, naturalagoa da etzanik egotea.

Orduan egiten dugu lasai hitz zeruak eta biok,

eta horrela probetxugarri izango naiz azkenik etzatean ere:

orduan, behingoz zuhaitzek ukitu ahal izango naute

eta loreek astia izango dute niretzako.

• Kirmen Uriberen itzulpena, Bar Puerto. Bazterreko ahotsak ikuskizunerako egina 2000. urtean.