Carles Riba
ESTANCES, LLIBRE SEGON,1930ean argitaratua, jatorrizkoan
Morir tal vegada seria
com quan, dormint, un tust precipitat
ens esbatana els ulls a la tenebra,
i ens redrecem, dubtant si fou realitat
o si un somni que s'esmunyia
deixà entortolligat
al nostre sentit afuat
un esquinçall ronser de febre.
L'horror és de sentir que entre la veritat
i nosaltres no hi ha sinó un pas de tenebra,
i que el peu serveix d'amagat
la covardia de la voluntat.
Rafael Santos Torroellaren itzulpena
Morir tal vez será
como cuando, dormidos, un golpe precipitado
nos abre de par en par los ojos a la tiniebla,
y nos reincorporamos con la duda de si fue relidad
o si fue un sueño que, en su fuga,
dejó prendido
en nuestro aguzado sentido
un rezagado jirón de fiebre.
El horror está en sentir que entre la verdad
y nosotros no hay sino un paso de tiniebla,
y que el pie obedece en secreto
a la cobardía de la voluntad.
Xabier Lete
Zentzu antzaldatuen poemategia, 1992, VII. Poema
Hiltzea agian litzateke
nola, lotan, atearen hotsak
zabaltzen dizkigun gauera begiak,
eta jeikitzen geran urduri leihora
egia ote zenaren zalantzaz
ala galdezka amets nahasi batek
utzi ote duen, gure iratzartze asaldatuan,
sukar baten oihartzuna
bere ihes atzeman ezinean.
Ohartzen geranean, oh irakaspen latza,
urrats ttikiena besterik ez dela
gure izatea eta ezereza bereiz ditzakeena.
Rainer Maria Rilke
ORFEOREN SONETOAK XXIX,1922an argitaratua, jatorrizkoan
Stiller Freund der vielen Fernen, fühle,
wie dein Atem noch den Raum vermehrt.
Im Gebälk der finstern Glockenstühle
laß dich läuten. Das, was an dir zehrt,
wird ein Starkes über dieser Nahrung.
Geh in der Verwandlung aus und ein.
Was ist deine leidendste Erfahrung?
Ist dir Trinken bitter, werde Wein.
Sei in dieser Nacht ans Übermaß
Zauberkraft am Kreuzweg deiner Sinne,
ihrer seltsamen Begegnung Sinn.
Und wenn dich das Irdische vergaß,
zu der stillen Erde sag: Ich rinne.
Zu dem raschen Wasser sprich: Ich bin.
Eustaquio Barjauren itzulpena
Callado amigo de tantas lejanías, siente
cómo tu respiración aumenta aún el espacio.
Dentro del armazón de oscuros campanarios
deja oir tu sonido. Lo que de ti se nutre
se fortalecerá con este alimento.
Entra y sal en la transformación.
¿Qué es tu experiencia más doliente?
Si el beber te es amargo, hazte vino.
Sé en esta noche de exceso
fuerza mágica en el cruce de tus sentidos
y sé el sentido de su extraño encuentro.
Y si lo terrestre te ha olvidado,
dile a la tierra callada: me deslizo.
Dile al agua veloz: soy.
XABIER LETE
Biziaren ikurrak, 1992
Hainbat urruntasunen adiskide isil
jakin zure arnasa nora hedatzen den
ezkila ilunen hotsa goizean bailitzan
espazio hertsien harresiak hautsiz.
Bizigarri guztien elika izanik
fruituan eta ketan antzalda zaitez gaur,
une garratzenean bilakatu ardo
samintasun guztia barnerago dadin.
Gehiegizko gauetan izan zaitez begi
zentzuen indar denen bidegurutzean
haien norabidea zugan argitzeko.
Eta lurrak azkenik ahanzten bazaitu
esan lur isilari: banoa urruti.
Erreten azkarrari esan: oraindik naiz.
Plagioaren bi adibide
Iruzkinak
Ez dago iruzkinik
Ordenatu