EBk immigrazioari galga emateko lan zentroak jarri nahi ditu Afrikan

Etorkizunean etorkinak izango direnak euren etxean gera daitezen Afrikan lana eskaintzea da Europako Batasunak (EB) zentroak eraikitzeko planarekin bultzatu nahi duena. Horrez gainera, Europak dituen beharretara egokituko den immigrazioa izatea, hau da, aldikako lanak betetzen dituzten etorkinak zentro horietan lortzeabehar dituzten paperak, lanak legearen barruan egin, eta gero berriz ere Afrikara itzul daitezen. Afrikako lehen enplegu zentroa Malin eraikiko dute, hango hiriburu Bamakon. Nekazaritzan, eraikuntzan eta garbiketa sektorean eskainiko dituzte lanak. Herritarrek proiektuak garatzeko mikrokredituetarako erraztasunak ere emango dituzte. Bamakon zentroa ezarri eta gero beste hainbat hiritara zabaltzeko asmoa dute.

Egunotan EBko Lankidetza etaGarapenerako komisario Louis Michel Malin izan da hango presidente Amadou Toumanirekin zentroen edukiak zehazten, eta «nahikoa bideratua dago plana», Michelek atzo zehaztu zuenez. Senegalera eta Mauritaniara zabaldu nahi dute proiektua, baina akordioa lortzea zailagoa izango da, Michelek aitortutakoaren arabera.

Emigraziorako Nazioarteko Erakundeko (IOM) bozeramaile Jean-Philippe Chauzyren ustez, ekimen hau «norabide onean doa, mugetan zaintza handitzearekin soilik ez baita ezer lortzen».

Proiektua EBko kideek sustengatuko dute, baina hainbat kidek ez dute begi onez ikusten egitasmoa, Afrikara begiratu aurretik Europan dauden ezberdintasunak konpondu behar direla-eta. Poloniako MEP alderdi kontserbadoreko Jacek Protasiewiczek Europako Legebiltzarrean azaldu berri duenez, «Europako Batasunak lehenik eta behin Europako langileen mugimendua erraztu behar du, mugak ezabatu, eta ondoren sortu enplegu bulegoak nonahi». Poloniako, Eslovakiako eta Lituaniako langileak aipatu zituen Protasiewiczek kexua egiterakoan, eta EBera sartu berri diren Errumaniakoak eta Bulgariakoak.



ESKAINTZA LANGILE KOALIFIKATUEI. Herritar behartsuenei lana eskaintzeaz gainera, Afrikako langile kualifikatuak aldika Europara bideratu nahi dituzte.Euren kualifikazioaren araberako lanpostuak eskaintzea da asmoa, baina etxera itzultzean diru hori familia sustengatzeko erabili bai, baina are gehiago han proiektuak bideratzeko baldintzak ezarriko dizkiete. Gaur egun, garapen bidean dauden herrialdeen diru sarrera handiena immigranteek bidalitakoa izaten da maiz.

Senegalekin eta Mauritaniarekin akordioak egiteko gehiago itxaron beharko den arren,bereziki haietan jarri nahi ditu indarrak Europak, handik etortzen baitiralegez kanpoko herritar gehien. Iaz Kanariar Uharteetara (Espainia) iritsitako afrikarkopurua 2005ekoa baino sei aldiz handiagoa izan zen, 31.000 pertsona, eta itsasoan hildakoak6.000baino gehiago. Horietarik gehienak senegaldarrak ziren. Nazio Batuen Erakundeko datuen arabera, berriz, 240.000 afrikar heltzen dira urtero Europara; tarte baterako paperekin etorri eta hemen geratzen dira asko; beste batzuek paper faltsuak erabiltzen dituzte.

400 etorkinak

ez ditu inork nahi
Mauritaniako kostatik gertu, itsasontzian ezin lehorreratu jarraitzen dute, egoera gizagabean, herrien arteanez direlako ados jartzen
A.M.

Espainia, Mauritania, Senegal eta Ginea. Horiek dira Marine I itsasontzi matxuratuan dauden 400 bat etorkinen kargu hartu nahi ez duten herriak. Espainiaren ustez, Mauritaniari dagokio haiek hartzea. Hango kostatik gertu utzi zituen etorkinak Espainiako Itsaso Salbamenduak, matxura izan zuten gunetik portu gertuenean utzi behar zuela-eta. Mauritaniak, berriz, Senegalen utzi behar zuela esan zion Espainiari, handik gertuago zegoela. Ginea prest legoke etorkinak hartzeko baldin eta frogatzen bada herri hartatik atera zela itsasontzia. Bien bitartean, joan den igandeaz geroztik, 400 pertsona inguruk -inork ez daki zehazki zenbat diren-, itsasontzi matxuratuan lehorreratu ezinik jarraitzen du jende kopuru horri legokiokeen ontzia baino askoz txikiagoan. Gaur astebete hondatu zen ontzia, eta inork ez du esaten zenbat egun daramatzaten itsasoan. Lehen aldiz urtarrilaren 30ean ikusi zituen itsaso zaintzako Espainiako hegazkin batek.

Jatekoa eta edatekoa Gurutze Gorriak eman die, baina inor ez da itsasontzira igo. Harreman bakarra irratiz dute, etorkinetako batekin. Joan den astelehenean eraman zituzten lehenengo elikagaiak, eta atzo beste kargamendu bat utzi zuten, hiru egunetarako. Elikagaiez gainera botikak ere sartu dituzte beherako kasuak eta sukar sintomak egon baitaude, eta inork ez dakien beste edozer.

Espainiako Esperanza del Mar itsasontzia astelehenean atera zen Kanarietatik (Espainia) jatekoarekin eta edatekoarekin, Espainiako autoritateek aginduta, baina iristen ari zela, beste agindu bat jaso zuen. Ezin zuen itsasontzira gehiegi gerturatu paperik gabekoek Espainiara iristeko aukera sumatu ere egin ez zezaten.



NEGOZIAZIOAK.Espainiako Salbamenduak Mauritaniako Nuadhibura eraman nahi zuen itsasontzia, baina Mauritaniak ez zuen portura gerturatzen utzi. Aitzakia izan zuen nazioarteko uretan topatu zutela, eta Mauritania ez dagoela nazioarteko akordio horietan. Gainera, Senegaldik gertuago ikusi zutela esan zuen.

Espainiako, Mauritaniako eta Gineako ordezkarien artean negoziatzen jarraitzen zuten atzo. Badirudi Gineara eramango dituztela, Konakryra, baina lehenago frogatu egin behar da handik atera zirela. Kanarietako Uharteetakopresidenteorde Maria del MarJuliok, berriz, esan du «arduragabekeria» izango litzatekeela uharteetara eramatea, «itsasoko mafien aurrean aurrekaria sor lezakeelako». Hala ere, «bidegabea da haiek sardin lata batean bezala edukitzea».

Nongoak diren ere ezin da jakin. Asiarrak eta Saharaz hegoaldekoak direla soilik, eta denak gizonak.Itsasoan daude, kostatik 12 itsas milietara egon arren ezin lehorra hartu. Olatuek astintzen dituzte gogor. Gaur baretu da pixka bat itsasoa, baina egunotan ez dute zori bera izan.