Audizioak

Kurtso amaiera bakoitzak dauka bere errituala. Esate baterako: musika eskolara doazen umeek audizioak egiten dituzte eta dantzakoek erakustaldiak. Umeak urduri egoten dira audizioetan, eta gurasoek ardura gehiago izaten dute grabazioan umearen merituan baino. Izurri garaia baino lehen joan izan nintzenetan, harritu egin nintzen. Ume batzuen kasuan familia oso-osoa joaten zen audiziora; aiton-amonak eta guzti. Beste batzuen kasuan, gurasoak, edo bietako bat; eta kasuren batean, inor ez. Hori bai, norbere umearen txanda amaitzen zenean, ospa egiten zuten gehienek.

Izurriak audizio batzuk bertan behera utzi ditu, baina zenbait kasutan normalean ahaztuta gelditzen direnenak mantendu dira bakarrik. Horrek berezi egin ditu, eta nik musikoterapiako ikasleen kontzertuan egoteko ohorea izan dut; Zornotzan. Ez dakit musikaz askorik, baina ilusioaz bai: eta halakorik ez dut aspaldian ikusi. Sentimenduz kantatu zuen bakoitzak bere kantua: norberak egiten duenari bihotza jarriz. Gizarteak sindromeren bat dutela esango du, jendeak barre egingo die, egiten dutenari garrantzia kenduko zaio, baina egiten dutena itzela da. Eta niri eskaini zizkidaten hamabost minutuak aspaldikorik onenak izan ziren. Halakoetan ohartzen naiz neu ere sentitzen nuena kantatzeko egin nintzela bertsolari.