Teknologiaren demokratizazioa

«X gailu berriak Y teknologia demokratizatuko du, bere prezio apalari esker». Demokrazia hitzaren esanahia nahiko larrututa egonik ere, egunero bere esanahi «originaletik» aldentzen duten adiera berriak ematen gabiltza, horien benetako zentzuan erreparatu gabe, akaso.

Esaldi labur horrek gauza asko adierazten ditu hitz gutxi batzuetan. Lehenik eta behin, esaldiaren hitz garrantzitsuena, demokrazia hitzarekin batera, prezioa da. Ustez, prezioak, prezio apalak lortzen du teknologiaren demokratizazioa. Hau da, eros ahalmena izanik, pertsona askok erosteko gaitasuna izango balute, horrek teknologia bera bihurtzen du demokratiko. Teknologia jende askoren eskuetan egoteak demokratizatzen omen du teknologia, alegia.

Gauzak horrela, teknologia bat demokratizatzeko, derrigorrean, teknologia horrek merkatuan prezio bat izan behar duela ere irudikatzen du esaldiak. Apala izanik ere, prezio hori pagatu ezin dutenek ezingo dute teknologia horretara sarbidea eduki, beraz.

Ahal izanik ere, teknologia hori askok (edo denok) edukitzeagatik demokratikoa dela adierazten du, aldi berean, eta hori beldurgarria da. Demokratikoki denok eskura bagenezake arma bat edo teknologikoki aurreratuagoa den zerbait —armak dituen drone bat, demagun—, demokratikoa litzateke? Beste gai sakonago bat erabakitzeko ahalmenari lotutakoa da, hori baita demokrazia, ez? Zenek, zein demosek erabakitzen du hori horrela dela, argi dagoenean ez dela egokia jendartearentzat?

Bukatzeko, garrantzitsuena litzatekeena: zerbait demokratikoa izanik, merkatu batek bakarrik erregula dezake hori horrela dela? Teknologia bat demokratikoa balitz, berau eskuratzea edo bertara sarbidea izatea eskubide bat litzateke, akaso. Horrela erabakita, merkatu baten bidez, erregula badaiteke ere, kanpo gelditzen direnekin zer, nola egin pentsatu beharko genuke orduan.

Hausnarketa hau guztia aldizkari batean sentsorea duten kirol oinetako batzuk 25 eurotan ikusi ditudalako etorria da, eta norbaitek esan dezake: —Gorka, ez da hainbesterako, ulertzen da —Bai, ados. Eta gaineratuko nuke oso ohituta gaudela hitz hau edo beste batzuk pentsatu gabe erabiltzera; nik neuk ere seguru egingo nuen noizbait, baina atzean duten kargari erreparatzen diogunean, gauzak aldatzeko lehen pausoa ere ematen dugu.