Aberriarekin bakea egiteko

Urteak zeramatzan gaurkoaren moduko egun baten zain. Lionel Messik ibilbide osoa zeraman bere jaioterrian jarritako gurutzearen karga gainetik kendu nahian. 13 urterekin joan zen Bartzelonara, eta Argentinan betidanik egotzi diote selekzioarekin ez duela bere onena ematen. Bartzelonan, bere taldean, distira handiagoa egiten du, eta hori ez diote barkatu. Bartzelonan kide hobeak dituelako izango da akaso, baina Argentinan futbolaz mintzatzean aitzakiek ez dute balio. Selekzioak, gainera, mago txikia —1,69 metro da luze— behar du gaur Alemaniari irabazteko, eta Messik Munduko Kopa bat behar du historiako jokalari onenen klubean sartu ahal izateko.

Brasilgo Munduko Kopa ez daizan Messiren bertuteen erakusleihorik onena. Finalerdietan, utzikeria apur bat ere leporatu zioten. Partida bukatu berritan, baina, izan zezakeen abokaturik onena irten zitzaion. «Nekea pilatu du; ulertzekoa da», defendatu zuen Diego Maradonak bere telebista programan. Zaleek egun txar bat barkatuko diote, baina gaur Argentinak galtzen badu, berriz ere jo puntuan jarriko dute Messi.

Denboraldia ez da erraza izan aurrelariarentzat. Bartzelonaren urtea gorabeheratsua izan da, eta esku hutsik bukatu du. Lesioari egotzi diote askok sasoi txarra, bi hilabetez jokatu gabe egon baitzen izterreko arazoekin. Argentinara itzuli zen sendatzeko, eta handik aurrera bere gorputza nahita zaintzen ari zela zabaldu zen Kataluniako prentsan. Munduko Koparako ezkutatzen ari zela, alegia.

Messik urrezko lau baloi ditu etxeko egongelan, eta garai bateko izar handiak jokatzen ikusi zituztenek Maradona, Pele eta enparauen parean jartzen dute. Messiri, baina, selekzio mailako titulurik handiena falta zaio, eta hor dago ibilbideen arteko aldea. Historia Munduko Kopa irabazi gabeko jokalari handiz josita dago: Platini, Di Stefano, Cruyff...eta denek jotzen dute orbaintzat hutsune hori.

Messik, izan ere, ez baitu ia ezer irabazi selekzioarekin. 2008ko Olinpiar Jokoak irabazi zituen, baina, nagusien mailan, esku-hutsik dago. 2010eko Munduko Kopan final-laurdenetara iritsi zen. Amerika Kopan, aldiz, txapeldunorde izan zen 2007an, eta final-laurdenetara arte iritsi zen 2011n. Argentinako zaleek dioten herra hor oinarritzen da; jokalari bikaina da, baina ez da hurreratu ere egin Maradonak, esaterako, selekzioarekin eginikoetara.

Erabateko argentinar?

Gaia soziologikoki ikertu dute Argentinan. Amodio-gorrotoaren oinarrian Messiren izaera «europarra» omen dago, inoiz ez baitu Argentinako ligan jokatu. Bere herrialdean ez dute ezagutzen Messi; noizean behin selekzioaren elastikoa jartzen duen tipo zozo «bular hotz» bat da. Maradona, edo Tevez, esaterako, aldiz, auzo txiroetatik irtendako morroi gogorrak dira. Argentinako prentsan ez da zaila Messiren inguruko inkestak aurkitzea. Munduko Koparen aurretik 1.000 futbolzaleri galdetu, eta %35,2k «nahiko argentinartzat» jo zuten, eta %13,9k argentinarretik «gutxi» daukala nabarmendu zuten. %37,1entzat bakarrik da «erabateko argentinar». %93k uste dute Europan gehiago baloratzen dutela. Baina zergatik? %44k uste dute selekzioarekin ez dutela ondo jokatzen. Halere, aitorpena ere egiten diote, %81,6k uste baitute munduko futbolari onena dela.

Estatistikak, baina, egun batetik bestera iraul daitezke. Argentina gaur ez da faborito, kostata iritsi delako finalera; Alemania, aldiz sasoi betean dago, Brasilen aurka erakustaldia eman ondoren. Argentina azken partidetako joera aldatu beharrean dago, eta, defentsa sistema zorrotzaz gain, jokalarien talentuan du jarria fedea. Eta talentua mahai gainean jartzen denean da Messi teknikari batek izan dezakeen kartarik onena. Gaur du aberriaren bakea egiteko aukera, Argentina osoa seduzitzeko eguna. Gaur ala inoiz ez. Badaki hala dela. Erne gaur Messirekin.