Baserritar ala hezitzaile?

Hello Egunsenti Haur Eskolako langile taldea amorratuta, haserre eta txundituta gaude. Gure harridura handia izan da norbaiti eskoletan haur gehiago sartzeko ideia bikaina bururatu zaiola ohartzean, eta ez modu onean, baizik eta modu azkarrean, haurrek heziketan jasango duten kalitate-galeran pentsatu gabe.

Iruñeko Udalak duela hamarkada batzuk adostu zuen dagoeneko altuak iruditzen zitzaizkigun ratio batzuk bere gain hartzea, ikus Nafarroa osoan baldintza duinen alde izan diren mobilizazioak. Hilabeteetako borrokaren ondoren, langile gehiago kontratatzeko finantzaketa lortu dugu; izan ere, nork esan dezake zazpi haurtxori aldi berean kalitatezko arreta eman dakiekeela? Eta hori egiten dugu, ahalegin eta gizatasun guztia jartzen dugu horretan. Zenbat aldiz entzun dugu gurasoengandik «nik ezin dut batekin» esaldia, «zuek mirakuluak egiten dituzue hainbeste umerekin ikasgelan»? Ahalegin pertsonal handiarekin lortu dugu, batzuetan gure osasunaren kontura, haurrak ditugulako ardurapean, ez autoen piezak, eta modu onenean artatuak izateko eskubidea dutelako.

Orain, ideia handi horrekin, ikasgela batzuetan hamasei haur egotetik 24 egotera pasako gara. Lehen, ikasgelara sartzean, familiak beldurtu egiten zineten hainbeste haur ikustean, eta pazientziaz itxaroten zenuten artatuak izateko. Orain, kontzertu jendetsu batean zaudetela pentsatuko duzue. Hori dela eta, ezin dugu baztertu haserre sentitzea Iruñeko Udalak, gure etorkizuna den herritartasun gazteenaz pentsatu beharrean, gure eguneroko zereginari oztopoak jartzen diharduelako, berez zaila den ikasgela bakoitzeko egungo ratioengatik.

Hezkuntza Sailak presio egiten diela babesten dute. Presio horiek beti egon dira hor, eta udalak hamarkadak daramatza presio horiek bere gain hartzen. Izan ere, haurren kalitatezko bidelagun izateko sortutako eskolek ospe handia dute gure inguruan, estatuan eta nazioartean (urtero izan ditugu beste erkidego eta herrialde batzuetako profesionalen bisitak, gure lan egiteko modua ezagutzeko).

Beraz, gure zinismoan ezin dugu saihestu erabaki horretarako interes ezkutuak daudela pentsatzea. Ez ote da izango hauteskunde urtea dela, eta Iruñeko 0-3 alorrean 100 plaza berri baino gehiago sortu dituztela esatea handia litzatekeela? Jakina, alde batera utzita ez dela eskola berri bat eraikitzen, baizik eta daudenak masifikatzen dituztela, gainezka egin arte.

Ba al zenekiten 28/2007 Foru Dekretuaren arabera 0-3 zikloan haur batek 1,75 metroko espazioa baino ez duela behar? Iruñeko haurrek ez dute landako oiloen neurria ere ematen, araudiaren arabera oilo bakoitzeko lau metro karratuko eremua izan behar baitute. Ohiko esaldi hori aldatu beharko dugu: «honek oilategia dirudi» esan ordez, «honek 0-3ko gela dirudi» esan.

Sinetsi nahi dugu ez direla jabetzen haurrek eta familiek izango duten kalitate-galeraz, baina zalantzan jartzen dugu. Askotan eskaini diegu jende argitu hauei, gobernatzen ez gaituztenei, egun bat gurekin pasa dezatela. Egun bakar batean, 48 umerainoko geletan, eskoletan dagoen errealitatea beren baitan bizitzeko, legez ditugun espazio txikien barruan. Etsipenez esan behar dugu oraindik zain gaudela.

Kontua ez da haur-eskoletan plaza-eskaintza handiagoa edo txikiagoa egotea, baizik eta egun daudenek kalitatezko hezkuntza ahalbidetzea.

Adeitasunez, eskolako langile guztiak, haur bakoitzari gure onena emateko gogoz; baina gure etorkizuna ilun ikusten dugu ideia hori onartuz gero.